ମୋ ବାପା

ଦୁନିଆ କୁହଇ ବାପା ଭଗବାନ

ଦ୍ଵିତୀୟ ଈଶ୍ୱର ସିଏ ,

ସ୍ରଷ୍ଟା ହୋଇ ସୃଷ୍ଟି କରନ୍ତି ବୋଲି ତ

ବାପା ପରି କେହି ନୁହେଁ।

ଦେବତା ସାକ୍ଷାତ କରି ନାହିଁ କେବେ

ଦେବ ଠାରୁ ବଡ଼ ତୁମେ ,

ବାପା ଙ୍କ ଗରିମା ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବା

ନିଶଦ୍ଦ ମୁଁ ଏଇ ଜନ୍ମେ ।

ତୁମ ଆବର୍ତ୍ତନେ ଜିଇଁବା ଜୀବନେ 

ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦିଅଇ ମନେ ,

କେତେ ଦୂର ତୁମେ ଘର କରିଦେଲ

ଭାବୁଛି ମୁଁ ମନେ ମନେ।

ସୁଖ ବେଳେ ତୁମେ ଦୁଃଖ ବେଳେ ତୁମେ

ମନେ ପଡ଼ ବାରମ୍ବାର ,

ଆଖି ଲୁହ ଭରି ରହିଛି ଅନାଇ

ବାପା କି ଫେରିବେ ମୋର।?

ପ୍ରତିବର୍ଷ ଯେବେ ଶ୍ରାଦ୍ଧ ତୁମ ଆସେ

ହୃଦ ହୁଏ କୋହ ମୋହ ,

କିଏ ବା' ବୁଝିବ ହୃଦୟ ବେଦନା

ଲହୁ ହୋଇ ବହେ ଲୁହ।

ଯେଉଁ ଠାରେ ଥାଅ ଶାନ୍ତିରେ ହିଁ ରୁହ

ଆଉ କଷ୍ଟ ପାଅ ନାହିଁ ,

ଅନେକ ଯେ, କଷ୍ଟ ଜୀବନେ ସହିଛ

ମୁକ୍ତିପଥ ଯାଅ ଛୁଇଁ।

ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଟି ଶାନ୍ତି ଲାଭ କରୁ  

ପ୍ରଭୁ ପଦେ ଏହି ଅଳି ,

ତୁମ ପରି ସତ କେହି ଯେ ନୁହେଁ ତ 

ଅଶ୍ରୁ ଦିଏ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ।