ମୁଁ କିନ୍ନର

ଦୋଷ ତ ନଥାଇ ବି ମୋର 

ଦୋଷୀ ମୁଁ ଯେ,ସମସ୍ତଙ୍କର ,

ଦୀର୍ଘଶ୍ୱାସ ଭରେ ହୃଦର 

ତୃଷିତ ଜନ୍ମ ଏ ଆତ୍ମାର।

ମଣିଷ ଟିଏ ମୁଁ ମାତର

କେହି କରେନି ଖାତର 

ମୁଁ କିନ୍ନର ମୁଁ କିନ୍ନର।

ଅଭିଶପ୍ତ ଜନ୍ମ ମୋହର

ନା ମୁଁ ନାରୀ ନା ମୁଁ ନର

ମୁଁ କିନ୍ନର ମୁଁ କିନ୍ନର ।

ପରିଣୀତା ନୁହେଁ କାହାର 

ତଥାପି ନାଏ ମୁଁ ସିନ୍ଦୂର ,

ଜାଣିଛି ମର୍ଯ୍ୟାଦା ତାହାର 

ନର ଦେହ ଆତ୍ମା ନାରୀର ।

କେହି ନଥାନ୍ତି ଆପଣାର

ନା ମୁଁ ବାପାର ନା ମାଆର

ମୁଁ କିନ୍ନର ମୁଁ କିନ୍ନର।

ଘର ଥାଇ ବି' ବହିଷ୍କାର 

ସଦା ହୁଏ ମୋ' ତିରସ୍କାର

ମୁଁ କିନ୍ନର ମୁଁ କିନ୍ନର ।

ନଥାଏ ମୋର ପରିବାର

ପାଏନି କାହା ଆଦର ,

ଶୁଣି ଶୁଣି ଲୋକଙ୍କ ସ୍ଵର 

ହିଞ୍ଜଡ଼ା, ଛକ୍କା ନାଁ ମୋର ।

ବିଧାତା ଦେଇଛି ଶରୀର

ଅଧା ନର ଅଧା ନାରୀର

ମୁଁ କିନ୍ନର ମୁଁ କିନ୍ନର।

ଜନ୍ମି ମୁଁ ଅର୍ଦ୍ଧନାରୀଶ୍ଵର 

ଆଶିଷ ଟେକେ ଏ କର

ମୁଁ କିନ୍ନରମୁଁ କିନ୍ନର ।

ପୋଷିବା ପାଇଁ ପେଟ ମୋର 

ନିତି ସାଜ ତ ଦରକାର ,

ତାଳି ମୋ' ସାହା ଭରସାର

କାର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ବୁଲେ ଛକର।

ମଲେ ନାହିଁ କେ' କାନ୍ଦିବାର

ବଞ୍ଚିଲେ ନାହିଁ ଖୁସି କା'ର

ମୁଁ କିନ୍ନର ମୁଁ କିନ୍ନର ।

ମରିଲେ ଚପଲ ପାହର

ଦେଇକି କୁହନ୍ତି କିନ୍ନର

ମୁକତି ପାଇଲୁ ଏଥର।

ଆଉ ଜନ୍ମିବୁନି କିନ୍ନର 

ଯାଃ ଶୋଇଯା କିନ୍ନର

ଯାଃ ଶୋଇଯା କିନ୍ନର।