STORYMIRROR

Sarojini Mishra

Tragedy

4  

Sarojini Mishra

Tragedy

ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି

ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି

1 min
19


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି 

ବାଲି ସିମେଣ୍ଟର ଘର କୋଣରେ

ବକୁଳ ବନର ମାଧୁରିମା ଖୋଜେ

ଗରମ ଛାତରୁ ତାପ ସଂଚ଼ରେ ।


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି

ତା ଚାରିପାଖରେ ସ୍ଵାର୍ଥ ଲଢ଼େଇ

କାହିଁ ଗୋପବନ୍ଧୁ , କାହାନ୍ତି ଆଚାର୍ଯ୍ୟେ

କାହିଁ ନୀଳକଣ୍ଠ ଜ୍ଞାନର ମୋତି ।


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି

ଧୂଳି ଝଡ଼େ ତାର ଶ୍ଵାସ ଯେ ରୁଦ୍ଧ

ସାହିତ୍ୟ ର ଚ଼ର୍ଚ୍ଚା, ଭାଷାର ବିକାଶ

କଥା କାହିଁପାଇଁ ହେଉନି ସିଦ୍ଧ ।


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି

ସ୍ବପ୍ନ ସଉଧର ସମାଧୀ ପୀଠେ

ଭାଷା ସୁରକ୍ଷାର ମର୍ମବାଣୀ ହଜେ

ଲକ୍ଷ୍ୟ ତାର ଆଜି ମାଟି ସାଉଁଟେ ।


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି 

ପୁସ୍ତକ ପୃଷ୍ଠାର ବନ୍ଦ ମଲାଟେ

ନମ୍ବର ଦୌଡ଼ରେ ଧଇଁ ସଇଁ ସିଏ

ସଂସ୍କାର ଶିକ୍ଷା ତା ମଲା ସ୍ୱପ୍ନଟେ |


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି

ଗୁରୁ-ଶିଷ୍ୟଙ୍କର ସମ୍ପର୍କ ପୀଠେ

ମୁଖସ୍ଥ ପାଠରେ ଘାଣ୍ଟି ହେଉଅଛି

ମନସ୍ଥତା ଆଜି ଦିଗ ହଜାଏ ।


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି

ସ୍ମୃତି ସାଉଁଟୁଛି ନିରବେ ବସି

ସଂସ୍କାର ଶିକ୍ଷାର ଚୌହଦୀ ଟା ଖାଲି

ଆଖିରୁ ପଡୁଛି ଲୋତକ ଖସି ।


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି 

ପ୍ରକୃତି ପାଚେରୀ ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଛି

ମନୋମୁଗ୍ଧତାରେ ଚ଼ିତ୍ତ ଭରୁନାହିଁ

ବିପ୍ଲବର କଥା କିଏ ଭାବୁଛି ।


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି

ଗୁଣ ଗାରିମା ତା ସ୍ମୃତି ଅକ୍ଷରେ

ଆଚ଼ାର୍ଯ୍ୟେ ନାହାନ୍ତି ପଣ୍ଡିତେ ନାହାନ୍ତି

ନାହାନ୍ତି ବି ନୀଳକଣ୍ଠ ମାଷ୍ଟ୍ରେ ।


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଅନ୍ଧାର ପହଁରେ

ଖୋଜୁ ଅଛି ତାର ଗୁଣ ଗାରିମା

ସ୍ମୃତି ଫରୁଆକୁ ଖୋଲି ଦେଖୁଅଛି

କହିବାକୁ ଚାହେଁ ମୂଳ ମହିମା ।


ସ୍ମୃତି ଫରୁଆରେ ଦେଖୁଅଛି ସିଏ

ତ୍ୟାଗୀ ଗୋପବନ୍ଧୁ ନିଃସ୍ଵାର୍ଥୀ ଗୁରୁ

ପଣ୍ଡିତେ ନାହାନ୍ତି ଜ୍ଞାନୀ କୃପାସିନ୍ଧୁ

ବାଗ୍ନୀ ମନିଷୀଙ୍କ ମହିମା ଗରୁ ।


ସ୍ମୃତି ଫରୁଆରେ ବନ୍ଦ ହୋଇଅଛି

ଗୁରୁ ଆଶ୍ରମର ଆଦର୍ଶ ରାଜି

ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁମୁରି କାନ୍ଦୁଛି

ମାନବୀୟ ଗୁଣ ଖୋଜୁଛି ଆଜି |


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଖୋଜୁଅଛି ଆଜି

ସବିନୟ ପ୍ରଶ୍ନ ଛାତ୍ର ଗଣଙ୍କ

ସମାଧାନ ପାଇଁ ପ୍ରଯତ୍ନଶୀଳତା

ଖୋଜୁଅଛି ଆଜି ହୋଇ ସେ ରଙ୍କ l


ବନ ବିଦ୍ୟାଳୟ ଅଳି କରୁଅଛି

ଇଷ୍ଟଙ୍କୁ ଶିଷ୍ଟରେ ହୋଇ ନିଊନ

ମଣିଷ ତିଆରି କାରଖାନା ହେଉ

ଉଜ୍ଜୀବିତ ହେଉ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନ ।



Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Tragedy