ନିଳାଦ୍ରୀ ବିଜେ

ନଅ ଦିନ ପରେ ହେ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ପତି

କିପରି ଆସିଲ ଫେରି

ଆଉ କେଉଁ ଦିଗ ବାକି ରହିଲା ହେ

ଦେଖିଛ କି ନାହିଁ ହରି ।

ମାଉସୀ ଘରକୁ  ଆନନ୍ଦରେ ଗଲ

ଭୁଞ୍ଜିଲ ହେ ପୋଡ଼ ପିଠା

ଦେଉଳ ଜଗିଛି  ତୁମ ଚାକରାଣୀ

ପିତା ଖାଉ କିବା ଖଟା ।

ଭକତ ଗୁହାରି  ଶୁଣି ଶୁଣି ହରି

ଥକି ଗଲ ବଡଦାଣ୍ଡେ

ଏତେ ନାଟ କଲ ସୁନା ହାଟ ନେଇ

ଭକତକୁ ଦିଅ ଗଣ୍ଡେ ।

ବାହୁଡିଲ ରଥେ  ଜଗତ ଦେଖିଲେ

ତଣ୍ଟି ଗଲା ପୁଣି ଶୁଖି

ଯାହାର ଗୃହରେ  ଡିବିରି ଜଳୁନି

ସିଏ କେତେ ଅଛି ସୁଖି ।

ନାକ ଯାଏ ହାଣ୍ଡି କ୍ଷଣେ ଦେଲ ତେଣ୍ଡି

ବାକି ଯାହା ଢାଳି ଦେଲ 

ରାଜା ଘର ପୁଅ  ବଡ ଗର୍ବି ତୁମେ

କେତେ ଯେ ହୋଇଛ ଗେଲ ।

ରସଗୋଲା ଆଣି କୁହ ଚାଟୁ ବାଣୀ

ଦେଉଳ ପ୍ରବେଶ ପାଇଁ

ମୁହିଁ କମଳିନୀ  ଦେଲି ନାହିଁ ପାଣି

ବାର ବର୍ଷ ଥିଲ ଶୋଇ ।

ତୁମେ ଯଦି ପ୍ରଭୁ  ସମ୍ମାନ ନ ଦିଅ

ଜଗତ ଶିଖିବ କିସ

ଯେଉଁ ଭକ୍ତ ତୁମ  ପାଦେ ପଡିଛନ୍ତି

ତାଙ୍କ ନାରୀ ହେବେ ବିଷ ।

ନାରୀ ପୁରୁଷ ଯେ  ଅଭେଦ ଅଭିନ୍ନ

ଯିଏ ଜାଣେ ମନ ପ୍ରାଣ

ସେହି ପାଏ ପ୍ରେମ ସେହି ପାଏ ସ୍ନେହ

ବୁଝ ଯଦି ଅଛି ଜ୍ଞାନ ।

ଜଗତ ଠାକୁର   ଶକତି ଅପାର

ଭାଙ୍ଗି ଦିଅ ସିଂହଦ୍ଵାର

ବଳିୟାର ଭୁଜ  ପାଇଛ ହେ ବନ୍ଧୁ

ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଦେବୀ ଅଟେ ଛାର ।