ନିଜଲୋକ

ତମ ଅଭାବରେ ବେଳ ଅବେଳରେ

ମୁଁ ଜଡ଼ ପାଲଟି ଯାଇଥାଏ,

ଏ ମୋ ଜୀବନର ସଞ୍ଚିତ କ୍ଷଣକୁ

ତୁମ ପାଇଁ ସହୀ ଗୁଞ୍ଜି ଥାଏ ll ୧

ତଥାପି ତୁମେତ ଜମା ବୁଝ ନାହିଁ

ମୋର ହୃଦୟର ବିଳାପକୁ

ଦୂରେଇ ଯାଉଛି କାଳେ ତୁମ ଠାରୁ

ଅଭିମାନେ ଦିଅ କହି ତାକୁ ll ୨

ତମ କହିବାରେ ବିଚଳିତ ନୁହେଁ

ବୁଝିବା ଟିକିଏ ବ୍ୟତିକ୍ରମ,,

ଦୂରତା ଶବ୍ଦରେ ଚିନ୍ତନ ତୁମର

ବ୍ୟବଧାନ କରେ ମତିଭ୍ରମ ll ୩

ତମ ମୋ ଭିତରେ କ୍ଷୀର ନୀର ଭାବ

ଏ କଥା ବୁଝିଛ ଭଲକରି,,

ଅଭିମାନ ଯାହା ତାହା ତେଜି ଦିଅ

ମୋ ଆଲିଙ୍ଗନ କୁ ନିଅ ବରି ll ୪

ଏଇ ରାତି ପରି ଆଗକୁ ଆସିବ

ହାତ ପାଆନ୍ତାରେ କେତେ ରାତି,,

କେହି ନଥିଲେଗୋ ନିଜଲୋକ ପରି

ଜଗି ବସିଥିବ ରାତି ରାତି ll ୫

ଏଇ ମୋ ଆତ୍ମାରେ ତମ ଆତ୍ମା ଧନ

ମିଶିଛି ବାସର ରାତି ଦିନୁ,,

ଅଗ୍ନି ସାକ୍ଷୀ ଅଛି, ରାତିବିତ ସାକ୍ଷୀ

ଦୂରତା ଉଠିଲା ସେଇ କ୍ଷଣୁ ll ୬

ତମରି ହୃଦୟ ଭାଷା କୋଷୁ ପ୍ରିୟା

କଳ୍ପନା ଶବ୍ଦକୁ ଖୋଲି ଦିଅ,,

ତମ ଛାତି ସହ ମୋ ହୃଦ ମିଶଇ

ନିଃଶ୍ୱାସ ଗୋଟିଏ କରି ଦିଅ ll ୭

ତଥାପି କାହିଁକି ବାର ବାର ସାଥି

ସନ୍ଦେହ ଶବ୍ଦର ମlନେ ଖୋଜ,,

ଆତ୍ମାର ପବିତ୍ର ଅମୃତ ମିଳନ

ତରଙ୍ଗରେ ଭଟ୍ଟା ଆଣ ଆଜ ll ୮

ଦୂରେଇ ଯାଉଛି ଯଦି ଭାବୁଅଛ

ଏ ଦେହୁ ରକତ ନିଅ କାଢ଼ି,,

ତମ ସେ ପାଦର ଅଳତା ଜାଗାରେ

ସିନ୍ଥି କପାଳରେ ରଖ ଜଡ଼ି ll ୯

ଆତ୍ମାର ମିଳନ ଯହିଁ ଲୋଡ଼ା ସଖୀ

ଦୂରତା ଚିନ୍ତାକୁ ଜାଳି ଦିଅ,,

ଜନ୍ମ ଜନ୍ମ ଲାଗି ବାନ୍ଧି ରଖିଥାଅ

ଟାଣ କରି ବିଶ୍ୱାସର ଖିଅ ll ୧୦

ଏ ଦେହ ପ୍ରଶିରା ତୁମ ଛୁଆଁ ଖୋଜେ

ନିଃଶ୍ୱାସେ ନିଃଶ୍ୱାସ ଭରି ଦିଅ,,

ଦେହ ମିଳନର ପ୍ରୟୋଜନ ନାହିଁ

ହୃଦ ମିଳନକୁ ବରି ନିଅ ll ୧୧

ତମ ମୋ ଭିତରେ ଅନ୍ତର ଯେ ନାହିଁ

ଏ ଗୋଟେ କଥା ଜାଣ ଆଗେ,,

ଆତ୍ମାର ମିଳନ ସିଦ୍ଧିରେ ହୁଅଇ 

ପ୍ରେମ ଦୀର୍ଘଜୀବୀ ଯୁଗେ ଯୁଗେ ll ୧୨