ଆଖି ତୁମର

ତୁମର ସେ ଆଖି ମତେ ନିଏ ଡାକି

ମେଘ ଶେଷ ଯେଉଁଠାବରେ ହୁଏ

ତୁମ ଘନ କେଶ ଆକର୍ଷଣ କରେ

ଯେବେ କେବେ ତାରେ ମୁଁ ଛୁଇଁ ଦିଏ ।

ଅଣ୍ଟା ସରୁ ଚାଲି ମନୋଲୋଭା କ୍ଷୀଣ

ତନୁତୋ ଶ୍ୟାମଳ ଥିରି ଲୋ ସ୍ୱର

ତରଙ୍ଗlୟିତର ସିନ୍ଧୁ ସ୍ଵଭାବ ଯା

ଝରିଯାଏ ଗନ୍ଧ କବରୀ ଭାର ।

କଳା ମେଘ ଭ୍ରମ ଆହା ସଖୀ ତଵ

ବସନ୍ତ ବିଟପୀ ଶ୍ୟାମଳ ପତ୍ର

ଲେକ୍ଷେ ବିଳାସିନୀ ଖଟିବେ ପୟରେ

ଉଦିଆ ଅରୁଣ ତୋ ମୁଖ ନେତ୍ର ।

ଯେତେ ଦେଖୁ ଥିଲେ ନୂଆ ଦିଶୁ ଥାଉ

ପଦ୍ମ ପତରରେ ଜୀବନ ପରି

ନୀଳ ମେଘେ ଯେହ୍ନେ ଆରଦ୍ରା ଦିଶଇ

ହିମପ୍ରବାହ ରେ ଶିଶିର ଝରି ।

ନାହିଁ କେହି କାହିଁ ବାଟ ଅଛୁ ଚାହିଁ

ଜାଣିନୁ ରହିଚୁ ବର୍ଷାରେ ଭିଜି

ତୋ ତନୁ ପରସ ପାଇ ଯତି ବଶ

ଚତୁର୍ଥ କହୁଛି ନବ ଯୁବା ଆଜି ।