ଆଖିର ଲୁହ

ସହି ପାରୁ ନାହିଁ ଦୁଃଖକୁ ସାଥୀ ମୁଁ

ପୋଛି ପାରୁ ନାହିଁ ଲୁହ

ଯେତେ ଚାହିଁଲେ ବି ଭୁଲି ପାରୁ ନାହିଁ

କେମିତି ବଞ୍ଚିବି କୁହ।

ଆଜି ବି ତୁମକୁ ମନ ଆଇନାରେ

ସକାଳେ ସଂଜେ ଦେଖଇ

ନିଜ ବାଟ ତୁମେ ନିଜେ ବାଛି ନେଲ

ରହିଲି ଏକାକୀ ହୋଇ।

ଅଧାବାଟ ମୋର ଛାଡି ଦେଲ ହାତ

କେମିତି ଚାଲିବି କୁହ।

ହୃଦୟ କାନ୍ଦୁଛି ଧ୍ୱକା ମୁଁ ପାଇଛି

ତଥାପି ପାଏ ମୁଁ ଭଲ

ଭୁଲିବା ଆଗରୁ ଭାବି ଲନି ଥରେ

ପାଉଥିଲ ମୋତେ ଭଲ।

ଆଖିର ଲୁହ ମୋ କହୁଛି କାହାଣୀ

ଅନ୍ତରରେ ଉଠେ କୋହ।