ମୁଖା

ମୁଖା

ପ୍ରତିଟି ଚେହେରାରେ 

ଅପ୍ରାକୃତିକ ପ୍ରଲେପ ,

ପରଜୀବୀ ପ୍ରେତ ଏଠି

ଖେଳୁଥାଏ ଲୁଚକାଳି  ଛଳନାର

ମିଥ୍ୟା ଆଉ ଅସତ୍ୟର !

ନିରୀହ ଆଖିରେ ଶକୁନି ର ଚାହାଣୀ,

ମାହିର ଏଠି ସବୁ ବ୍ୟସ୍ତ କଳାକାର

ଜୋକର ଓଠେ ମିଛ ହସ ର ପ୍ରଚାର

ଝାପ୍ସା ଝାପ୍ସା ଦିଶେ କାହିଁ ଦିନ ଦ୍ଵିପହର

ରାତିଟା ଝଲମଲ ସହର

କାଳେ କେହି ଲୁଚିଛପି କରୁନି ତ ଶିକାର

ଆଜି କଂକ୍ରିଟ ଜଙ୍ଗଲରେ ମଣିଷ,

"ମୁଁ ଭଲ ପାଏ ତୁମକୁ "

ମୁଁ ହେଲି ତୁମର,

ପ୍ରଶ୍ନ ଏଠି ତୁମକୁ ମୋର:

"ତୁମେ ପାରିଛ କି ମୋତେ କରି ନିଜର ??

ଭୟଭୀତ ମୁଁ

ଷଢ଼ଯନ୍ତ୍ରର ପ୍ରତିଧ୍ଵନି ଶୁଣେ ପାଦେ ପାଦେ

ଆଭାସ ପାଏ ବୁଢିଆଣୀଙ୍କ ମାୟାଜାଲର,

ଚକ୍ରବ୍ୟୁହରେ ନିରୀହ ଅଭିମନ୍ୟୁ ଫସେ,

ପ୍ରସ୍ତୁତ  ଥାଏ ନକ୍ସା ମୃତ୍ୟୁର,

ଅଜଣା ଥାଏ ରହସ୍ୟ ଏ ମୁଖାର !

ମଣିଷ ହି ପାଳୁଥାଏ ପଶୁଟିଏ ଦେହରେ,

ବଢୁଥାଏ ସେ ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ,

ଭଲପାଇବା ର ଆହାର ରେ,

କାହିଁକି କେଜାଣି ପଶୁଟା ବାହାରି ଆସି,

ପିନ୍ଧିଇ ପକାଏ ତା ମୁଖା

ଏ ମୋ ନଗ୍ନ ଆଖି

ସରଳତା ଦେଖିପାରେ

ମଣିଷ ପଣିଆ ବାରିପାରେ,

ଦିଅ ନା

ଯନ୍ତ୍ରଟିଏ

ଦେଖନ୍ତି

ମୁଖା ପିନ୍ଧା ମଣିଷର ଅସଲ ଚେହରା,

ଆଉ ପଶୁ ପରି ହ୍ରିଂସୁକ ହେବାର କାରଣ ,

ଚିହ୍ନନ୍ତି ରାକ୍ଷସର ଗୁଣ,

ଶିଖନ୍ତି ଛେଳି କଟାଳି ଠୁ ,

ଛାଲ ଉତାରି ଆଣିବାର କଳା,

ମୁଁ ବି ସାଜନ୍ତି ରକ୍ତମୁଖା !!