ମୃତ୍ୟୁ ତୁମେ ଯେବେ ଆସ

ମୃତ୍ୟୁ ଯେବେ ତୁମେ ଆସ,

ଏମିତି କାହିଁକି ଆସ?

ନଦେଇ ଇସାରା ସଂକେତ ଆଗରୁ

ହିଂସ୍ର ବ୍ୟାଘ୍ରପରି ଲୁଚିଛପି ତୁମେ

କାହିଁକି ଯେ ମାଡ଼ିବସ ?

କା ସ୍ବପ୍ନ ଅଧୁରା କେ ବିୟୋଗ ବିଧୁରା

କା କାର୍ଯ୍ୟ ଥାଏ ଅଧାପନ୍ତରା

କାର ମଧୁମାସ ଫଗୁଣର ରାସ

କିଏ ଛଟପଟ କା ମନ ବିରସ l

ଏମିତି କାହିଁକି ହେଲ ନିଷ୍ଠୁର

ନାହିଁ ଦୟା ମାୟା କିଛି ତୁମର

କାହାକୁ ଉଠାଅ ଅର୍ଦ୍ଧରାତ୍ରେ ତୁମେ

କାହାକୁ ପାହାନ୍ତା ପହର l

ହେଉ କୋଟିପତି କି ଐଶ୍ୱର୍ଯ୍ୟଶାଳୀ

ଚଳୁଥାଉ ଅବା କେ ହାତପାତି

କିଏ ନେତାମନ୍ତ୍ରୀ କିଏ ପ୍ରଶାସକ

ସଭିଙ୍କ ପାଇଁକି ଗୋଟେ ନିକିତି l

ତୁମ ନାମ ଶୁଣି ସର୍ବେ ଥରହର

ହେଲେ ନାହିଁ ଜମା ଭୃକ୍ଷେପ ମୋର

କାହିଁକି ଜାଣିଛ ହେ ମୃତ୍ୟୁ ପ୍ରବର

ତୁମେ ପରା ମୋର ଅତି ନିଜର l

ମୁଁ ଯେ ଅଙ୍ଗୀକାର ଦୁର୍ଦ୍ଧର୍ଷବୀର

ଆତଙ୍କ ଶିବିରେ ନିବାସ ମୋର

ତୁମ ଠାରୁ ବଳି ମୁଁ ଯେ ଭୟଙ୍କର

ସେଥିପାଇଁ ନାହିଁ ଭୃକ୍ଷେପ ମୋର l