ମୃତ୍ୟୁ ବି ମାଗେ ଅନୁମତି

ହାତରେ ଶଙ୍ଖା, ମଥାରେ ସିନ୍ଦୂର 

ପାଦରେ ଅଳତା ଗାର ଟାଣି

ଦିଅ ବଧୂ ବେଶେ ସଜାଇ,

ଚଉଠି ରାତି ର ଶେଯ ପରି‌ 

ଦିଅ କୋକେଇ ସଜେଇ,

ଦିଅ ମତେ କୋକେଇ ରେ ଶୁଆଇ

ମୋ ଠାରୁ ତୁମ ଆଖି ନିଅ ଫେରାଇ,

ଅଗ୍ନି ସହ ହେବ ମୋ ଶେଷ ଆଲିଙ୍ଗନ

ଏଇ ତ,ବିଧିର ବିଧାନ ।

ମୃତ୍ୟୁ ମାଗେ ଅନୁମତି

ବିଦାୟ ଦିଅ ହସି ହସି

ବେଳ ଯାଉଛି ଗଡ଼ି

ନାହିଁ ବାଜା ,ନାହିଁ ରୋଷଣୀ

ତଥାପି ମୁଁ ଯାଉଛି ରୁଷି ।

ମୃତ୍ୟୁ ରାଣୀ ଯାଏ ହସି ହସି

ଚଉଠି ରାତିର ଶେଯ ରେ ଶୋଇ

ମଶାଣି ଭୂଇଁ କାନ୍ଦେ ନିର୍ଜୀବ ଶରୀର ପାଇଁ

ବନ୍ଧୁ ପରିଜନ ଆଖିରୁ ଲୋତକ ଯାଏ ବହି ।