ମୋ ରାଣ

କୁମାର ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ଜହ୍ନ ରେ ନଥିଲା ମନ 

କରୋନା ଆଣିଛି କା ପାଇଁ ଅବସାଦମନ ।

 ଜହ୍ନକୁ ମାଗିନି କେବେ ମାଗେ ଟିକେ ସ୍ବପ୍ନ ।।

କରୋନା ହଟାଇ ଦିଅ, ହେ ଚାନ୍ଦିନୀ, 

ତୁମେ ଯେମିତି ଏକ ଓ ଅଭିର୍ଣ୍ଣ ଜହ୍ନ  ।

ପ୍ରତିଟି ସକାଳେ ଆକାଶରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ 

ତୁମେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ କରୁଥାଅ ଆଗମନ ।।

ବୁଣି ସୁନେଲି କିରଣ ଗଛରେ ପତ୍ରରେ 

ହସୁ ଏ ଧରଣୀ ହସନ୍ତୁ ଏ ମଣିଷ ପ୍ରାଣୀ 

ନକର ନକର ମନା କଥା ଥରେ ମୋର ମାନ ।