ମୋ ମନମୋହନ

ଆରେ ଶ୍ୟାମଘନ ମୋ ମଧୁସୂଦନ

କାହିଁ କଲୁ ଅଭିମାନରେ

ଶୁଭେ ନା ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ !

ଝୁରଇ ରାଧିକା ଝୁରଇ ଯମୁନା

ଝୁରେ ଏ ଗୋପୀଙ୍କ ମନରେ

ଝୁରେ ସେଇ ବୃନ୍ଦାବନ

ଶୁଭେ ନା ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ !!

ମା ବୋଲି ମୋତେ ଡାକିଲୁ ତୁହିରେ

ମୋ ହୃଦୟ କଲୁ ଧନ୍ୟ

ଶୁଭେ ନା ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ !

ଯମୁନା ବହୁଛି କଦମ୍ବ ବି ଅଛି

ଅଛି ସେଇ କୁଞ୍ଜବନ

ତୋ ବିନା ଆଜିରେ ଲାଗେ ସବୁ ତୁଚ୍ଛ

ଶୂନ୍ୟ ଶୂନ୍ୟ ମହା ଶୂନ୍ୟରେ

ଶୁଭେ ନା ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ !

ଗୋପୀ ଗୋପାଙ୍ଗନା ସଭିଏଁ ଅଛନ୍ତି

ନାହିଁ ସେ ତାଙ୍କର ମନରେ

ଝୁରେ ଆଜି ବୃନ୍ଦାବନ !

ତୁହି ତ ହଟିଆ ବଡ଼ ଲମ୍ପଟିଆ

କାହିଁ ବୁଝିବୁ ମୋ ମନରେ

ଶୁଭେ ନା ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ !

ଆଜି କୁଞ୍ଜବନେ ଝୁରେ ଏ ବିଜନେ

ତୋର ସେ କଳା ଅଞ୍ଜନରେ

ଶୁଭେ ନା ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ !

ତୁହି ମୋର ଆଶା ତୁହି ମୋ ଭରସା

ତୁହି ମୋ ଜୀବନ ଧନରେ

ଝୁରେ ତତେ ରାତି ଦିନ !

ତୋ ବିନା ଆଜିରେ ମୋ ଜୀବନ ଶୂନ୍ୟ

କାହିଁ କରୁ ଅଭିମାନରେ

ଶୁଭେ ନା ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ

ଆସିବୁ ତୁ ଥରେ ଧନ !!