ମରଣ ଲେଖୁଛି ଗୀତ

କବିତା ଗୋଟିଏ ଲେଖିଦେଲି ବୋଲି

ଥରିଗଲା ତୁମ ଦେହ

ପ୍ରିୟତମା ତୁମ ଆଖି ଆଇନାରେ

ଶୀତ ଦେଖୁଥିଲା ମୁହଁ I

ହସର ଲହଡି ଚଉଦିଗେ ଦେଖି

ତୁମ ମନହେଲା ଖୁସି

ଆଖି ଦରିଆରେ ମନର ବୋଇତ

ଭସାଇଲ ହସି ହସି I

ତୁମରି ଆଖିର ଚମକରେ ସଖୀ

ଉଜ୍ୱଳ ହେଲା ମୋ ମନ

ସପନେ ସାଜିଲ ସପନ ସୁନ୍ଦରୀ

ସୁଶୀତଳ ନୀଳଜହ୍ନ I

ତୁମ ଗାଁ ନଈ ଗୀତ ଗାଇ ଗାଇ

ମନ ମୋ ଚୋରାଇ ନେଲା

ସେହିନଈ ତା'ର ମୃଦୁ ସ୍ପର୍ଶଦେଇ

ଉଚ୍ଚାଟିତ ମୋତେ କଲା I

ତୁମରି ପ୍ରେମର ମହକରେ ଯେବେ

ମହକିଲା ଚଉଦିଗ

ମାଛରଙ୍କା ପକ୍ଷୀ ମାଛ ଝାମ୍ପିନେଲା

ଚାହିଁ ଦେଖୁଥିଲା ବଗ I

ଅନ୍ଧାର ଜାଳିଲା ସପନ ସଳିତା

ଆଖି ହଜାଇଲା ନିଦ

ମରଣ ଶେଯରେ ଦିଶି ଯାଉଥିଲା

ଜୀବନର ପୂର୍ଣ୍ଣଛେଦ I