ପ୍ରବାସୀ ର ବାରମାସ

ଚଇତେ ଦେଖିଲି ଚଇତି ଘୋଡା ଲୋ

ବୈଶାଖେ ଝାମୁଯାତ

ଜ୍ୟେଷ୍ଠ ରେ ଗଲି ମୁଁ ଦୂର ବିଦେଶକୁ

ଯୋଗାଡିବା ପାଇଁ ଭାତ I

ଶ୍ରାବଣ ଆକାଶେ କଳାହାଣ୍ଡି ମେଘ

ଦେଖିଲି ଯେବେ ଲୋ ସଖୀ

ତୋ କଥାକୁ ଭାବି ମନ ଭିଜିଗଲା

ଭିଜିଗଲା ଦୁଇ ଆଖି I

ଭୋଦେଇ ଖରାର ଗୁଳୁଗୁଳି ସହି

ଅଥୟ ହେଲା ମୋ ମନ

ଦୂର ପରବାସେ ସମୟ କାଟିଲି

ଅରଜିବା ପାଇଁ ଧନ I

ଆଶିଣ ମାସରେ ସଜବାଜ ହୋଇ

ପାଳିଲି ପାର୍ବଣ ଖୁସି

ତୋଫା ଦିଶୁଥିଲା ଜହ୍ନର ଆଲୁଅ

ତୋ'କଥା ଭାବିଲି ବସି I

କାର୍ତ୍ତିକ ପରା ଲୋ ଧରମ ର ମାସ

କଲି ମୁଁ କାର୍ତ୍ତିକ ବ୍ରତ

ସକାଳ ଗାଧୁଆ ମନ ଖୁସି କଲା

ଥରାଇଲା ଦେହ ହାତ I

ଦୀପାବଳୀ ରେ ମୁଁ ଦୀପଦାନ ଦେଲି

ପୂର୍ବ ପୁରୁଷଙ୍କୁ ଭାଳି

ବଡବଡୁଆ ଙ୍କୁ ସ୍ମରଣ କରିଲି

କାଉଁରିଆ କାଠି ଜାଳି I

ଶେଷ ପାଞ୍ଚଦିନ ପଞ୍ଚୁକ ପାଳିଲି

ପ୍ରାତେଃ ଦେବ ଦରଶନ

ଶୁଦ୍ଧପୂତ ହୋଇ ବିଭୁ କଥା ଶୁଣି

ପବିତ୍ର କଲି ମୋ ମନ I

ଆମ ଗାଁ ବିଲେ ମଗୁଶୁର ମାସେ

ପାଚିଯିବ ସରୁଧାନ

ମାଣ ବସାଇ ତୁ କରିବୁ ଲୋ ସଖୀ

ଲକ୍ଷ୍ମୀଙ୍କର ଆବାହନ I

ମାଘ ମାସେ ଶୀତ ବାଘ ପରି ଆସି

ଥରାଇବ ତୋର ଦେହ

କମ୍ବଳ ଭିତରେ ମୋ କଥାକୁ ଭାବି

ଢାଳିବୁ ନାହିଁ ଲୋ ଲୁହ I

ଫଗୁଣ ଆସିଲେ ମଳୟ ବହିବ

ମନରେ ଲାଗିବ ଡେଣା

ମୋ ଅଭାବପଣ ଭାବିବୁ ନାହିଁ ଲୋ

ମନ କରିବୁନି ଉଣା I

ଫଗୁଣେ ଖେଳିବି ତୋ ସହିତ ହୋଲି 

ଦୂର ହେବ ତୋର ବ୍ୟଥା

ଦୋଳ ଯାତରା କୁ ଗାଁ'କୁ ଫେରିବି 

ଦେଉଛି ଆଜି ମୁଁ କଥା I