ମୋ ଭାଷା ମୋ ପାଇଁ ସର୍ବୋପରି

ଗର୍ବ ଲାଗେ ମତେ ମାତୃଭାଷା ଟି ମୋ

ଅଙ୍ଗେ ଅଙ୍ଗେ ବିରାଜିତ,

ସର୍ବାଙ୍ଗେ ବଳିଛି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ମୋ

କରେ ହିଁ ଗୌରବାନ୍ନିତ ।

ଚେଷ୍ଟାରତ ମୁହିଁ ଦିନରାତି ତହିଁ

ଭାଷାର ହେଉ ବିକାଶ,

ପବିତ୍ର ଭୂମି ମୋ ବିଚ୍ଛନ୍ନାଚଳରେ

ମିଳୁ ଜ୍ଞାନର ସଂଦେଶ ।

ପିତୃମାତୃ ଯହିଁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷୀ ମୋ

ଓଡ଼ିଆ କଳେ ଶୋଇଛି,

ଓଡ଼ିଆ ମାଁ ର ପିଇ ଅଛି କ୍ଷୀର

ଓଡିଆ ଜନ୍ମୁ ଶିଖିଛି ।

କି ପରି ଭୁଲିବି ମାତୃଶକ୍ତିକୁ ମୁଁ

ଭାଷା ବଳି ଅଛି ଅଙ୍ଗେ,

କି ପରି ଭୁଲିବି ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କୁ ମୁଁ

ଓଡ଼ିଆ ଭୂମିର ସଙ୍ଗେ ।

ଭାଷା ଭୁଲି ଗଲେ ନାହିହିଁ ଅସ୍ତିତ୍ୱ

ନାହିଁ ଟି ମାନ ସମ୍ମାନ,

ଭାଷାରେ ଜଡ଼ିତ ରହି ଅଛି ସବୁ

ଉନ୍ନତିର ମନ୍ତ୍ର ଜ୍ଞାନ ।

ଉଚ୍ଚ ହେବା ପାଇଁ ଯଦି ମନେ ଇଚ୍ଛା

କର ଉଚ୍ଚ ମାତୃଭାଷା,

ଉଚ୍ଚ ହିଁ କରିଲେ ନିଜ ମାତୃଭାଷା

ପୁରା ହେବ ଅଭିଳାଷା ।

ଜଗନ୍ନାଥ ଭକ୍ତି ମନରେ ରଖିଣ

ଭାଷାକୁ ଆଗ କରିବା,

ଆସୁ ପଛେ ଯେତେ ଝଡ଼ଝଞ୍ଜା ଏଠି

ଭାଷାକୁ ମନେ ରଖିବା ।

ପଥବଣା ଜନେ ପଥକୁ ଆଣିବା

ଭାଷାର ଧୂଳି ବଳିବା,

ସଙ୍ଗଠିତ କରି ଭାଷା ପ୍ରେମୀ ଜନେ

ନୂତନ କଥା ଲେଖିବା ।

ହସି ଉଠିବଟି ବିଚ୍ଛନ୍ନାଚଳଟି

ସୁବିଧାରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ,

ଆବଶ୍ୟକ ସବୁ ପୂରଣ ଟି ହେବ

ସବୁ ହେବଟି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ।

ଗର୍ବ ଲାଗେ ମତେ ମାତୃଭାଷା ଟି ମୋ

ଅଙ୍ଗେ ଅଙ୍ଗେ ବିରାଜିତ,

ସର୍ବାଙ୍ଗେ ବଳିଛି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ମୋ

କରେ ହିଁ ଗୌରବାନ୍ନିତ ।