କୁଜ୍ଝଟିକା

ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗେ ବେଷ୍ଟିତ

କୁଜ୍ଝଟିକା ଆବରଣ

ସୁବିଶାଳ ପାଦପ

ତାର ନିଅନ୍ତି ଶରଣ ।

ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଶାଖା ସବୁ

ଲୁକ୍କାୟିତ ରହି

ବକ୍ର ରେଖା ତୁଲ୍ଯ

ସେ ପ୍ରତୀତ ହୁଅଇ ।

ଧୁମ କୁଣ୍ଡଳୀ ସଦୃଶ

ଆବରଣ କୁହୁଡିର

ସବୁଜ ପତ୍ର ମଧ୍ୟ

ଦିଶଇ ପାଣ୍ଡୁର ।

ସଞ୍ଚିତ କାକର ବିନ୍ଦୁ

ପତ୍ର ମଧ୍ୟେ ଥାଇ

ଆକୁଳ ହୁଅନ୍ତି ସେ

ପରିତ୍ରାଣ ପାଇଁ ।

ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଗନ୍ତବ୍ୟ ସ୍ଥଳ

ତାଙ୍କ, ଅଟଇ ବସୁଧା

ସୁଖେ ଆଶ୍ରା ନେବେ

ମନେ ନରଖି ଦ୍ବିଧା ।

ଟପ୍ ଟପ୍ ଶବ୍ଦ କରି

ଜଳବିନ୍ଦୁ ପଡୁଅଛି

ବିଳମ୍ବିତ ଲୟ ତାଳ

ପ୍ରାୟେ ମୃଦଙ୍ଗ ବାଜୁଛି ।

ତୃଣପରେ ମୁକ୍ତା ପରି

କ୍ଷୁଦ୍ର ନୀରବିନ୍ଦୁ ସାଜେ

ମାତାଙ୍କ ବସ୍ତ୍ରରେ ତାହା

ସୁକ୍ଷ୍ମ ସୂଚୀକର୍ମ ରଚେ ।

ଐଶ୍ବର୍ଯ୍ଯା ପୃଥିବୀ ଅଦ୍ଯ

ଝୀନବସ୍ତ୍ର ପରିହିତା

ମସ୍ତକରେ ରୌପ୍ଯ

ମୁକୁଟ ସୁଶୋଭିତା ।

ଦେଖି ପ୍ରକୃତିର ଏହି

ଅପରୂପ ବେଶ

ମୋହିତ ହୁଅନ୍ତି

ଜୀବ ଜଗତ ସମସ୍ତ।