Prabhati Mahapatra

Romance Tragedy

3  

Prabhati Mahapatra

Romance Tragedy

କଥା ସରି ଗଲା ଅଧା ବାଟରେ

କଥା ସରି ଗଲା ଅଧା ବାଟରେ

1 min
263


ଘନ କୌମୁଦୀରେ ପଥ ଦିଶେ ପରିଷ୍କାର

ପ୍ରିୟ ଧ୍ୟାନେ ମନ ପ୍ରାଣ ହୁଅଇ ଅସ୍ଥିର ।

ଅତୀତ ସ୍ମୃତିରେ ସିକ୍ତ ବେନି  ନେତ୍ର ମୋର

ସମ୍ମୁଞ୍ଜଳ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ରାତି ନଆସେ ନଜର ।

ଏକାକୀ ଏକଦା ଦିନେ ଚାଲୁ ଥାଏ ବାଟ

ପରଦେଶୀ ସାଥୀ ରୂପେ ଆସି କଲେ ଭେଟ ।

ତନୁ ରୂପ କାନ୍ତି ଯେହ୍ନେ କନ୍ଦର୍ପ ସମାନ

ଅରି ଗାଏ ପ୍ରେମ ଗୀତ ଦେଖି ସେ ବଦନ ।

ତେଜସ୍କ୍ରିୟ ହେଉ ଥାଏ ବଳ ବୀର୍ଯ ଶକ୍ତି

ମିତ୍ରତା ସ୍ଥାପନ କରି ଲିଭାଇଲେ ଭୀତି ।

ଧିରେ ଧିରେ ବିଶ୍ୱାସ ମୋ ହେଉ ଥାଏ ଦୃୃଢ

ବାର୍ତ୍ତାଳାପେ ସ୍ନେହ ପ୍ରେମ ଧରିଲା ପ୍ରଗାଢ ।

ସତେ କେଳିି କୁୁଞ୍ଜେ କୃଷ୍ଣ ରାଧା ମନ ମୋହି

ବାଂଶୁରୀ ତାନରେ ପ୍ରେମ ରସରେ ରସାଇ ।

ପଥ ବିଭାଜନ ଦେଖି ହୃଦ ଯାଏ ଫାଟି 

ମଉଳିିଲେ ସୁୁୁଧାକର ଅମା ଆସେ ଘୋଟି ।

ରତ୍ନ ଆଭୂୂୂଷଣ ପରି ଗଳ୍ପ ଗୁଚ୍ଛ ଝୁଡି

ସତେ ହୀରା ଲୀଳା ହର୍ଷେ ସଙ୍ଗେ ଥିଲେ ଜଡି ।

ବେନି ମନ ଏକ ଘାଟେ ପିଉଥିଲା ଜଳ

ବିୟୋଗ ତୃଷା କାଳରେ ନୟନେ ଶାଦୃଳ ।

ପିରତି ବରଷା କରି ଚାଲି ଗଲା ସାଥୀ

କିଛି ଦୂର ପରିଯନ୍ତେ ନେତ୍ର ଥିଲା ଟାକି ।

ବିଶ୍ୱାସକୁ କାଢି ନେଲା ବେନି ନେତ୍ର ମଣି

ଛଳନାରେ କରି ଥିଲେ ହୃଦୟର ରାଣୀ ।

ଶୁଭ୍ର ସୂକ୍ଷ୍ମ ତନ୍ତୁ ବସ୍ତ୍ର କରି ପରିଧାନ

ହାସ୍ୟ ମୁୁୁଖେ ନାରୀ ଧରି କଲେ ଆଲିଙ୍ଗନ ।

ଛଳନା ବିଷ ବାରିିିରେ କରୁ ଥାଏ ସ୍ନାନ

ନଭୂଲିବି ମିିଥ୍ୟା ସାଥୀ ତୁମରି ବଦନ ।



Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Romance