କି ଭୁଲ୍ ଥିଲା ମୋର

ମୁଁ ନାରୀ 

ଜନମ ଠୁ ନାରୀର ମୁକୁଟ ପିନ୍ଧି

ସଜେଇ ହେଉଛି ନିଜକୁ 

କେବେ କା ମାୟା ଜାଲରେ ତ କେବେ

ଆଲୁଅରେ ଛୁପି ରହିଥିବା

ଅନ୍ଧକାର ମଧ୍ୟରେ

ଜୀବନକୁ ଜାଣି ଜାଣି ଛନ୍ଦି ଦେଲି

ଏକ କାପୁରୁଷ ସାଙ୍ଗରେ ।

କି ଭୁଲ୍ ଥିଲା ମୋର ?

ନାରୀର ଅସ୍ତିତ୍ବ ମାଆ ଗର୍ଭରୁ ପରା

ମସ୍ତକରେ ଲେଖା ହୋଇଅଛି

ଜନ୍ମ ଗୋଟେ ଘରେ ଆଉ

ମୃତ୍ୟୁ ଆଉ କାହା ଘରେ ।

ପୁଣି ଛନ୍ଦି ହୋଇ ରହିବାକୁ ପଡିବ

ଏକ ପୁରୁଷର ଜୀବନରେ ।

ଜୀବନର ପ୍ରତିଟି ମୁହୁର୍ତ୍ତ 

ଆଉ କାହା ପାଇଁ ସମର୍ପି ଦେଲା ପରେ

ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠେ , କଣ କରିଛୁ ତୁ ତୋ ଜୀବନରେ ?

ଗୋଟିଏ ଦିନ ଶେଯରୁ ଉଠିବା ଠୁ

ରାତ୍ରିରେ ଶୋଇବାକୁ ଶେଯକୁ ଯିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କିଏ

ଗଣି ରଖ ତା ପ୍ରତିଟି କାମ,

ଗଣି ରଖ ତା ପ୍ରତିଟି ଚିନ୍ତା,

ଆଉ ଗଣି ରଖ ତାର ପ୍ରତିଟି ଭାବନା ,

କିଏ ଗଣି ଗଣି ଥକି ଯିବ ହେଲେ

ସରିବନି ଆଉ ତା ଅନ୍ୟ ପ୍ରତି ଥିବା

ମହାନତା ଆଉ ଉଦାରତା ।