କାଉ

ସିନ୍ଧୁରା ଫାଟିବା   ଆଗରୁ ଶୁଭଇ

       ଘରଅଗଣାରେ କାଆ

କାଉଟିଏ ଡାକେ    ଉଠିପଡ ବେଗେ

       କୁନାକୁ ଡାକଇ ମାଆ !

ଦେଖିବାକୁ ସିନା    କଳା ମଚମଚ

       କାମଟି ତା ନିରିମଳ

ଅସନା ଦରବ      ଖୁଣ୍ଟି ଖାଇ ଦେଇ

       ଶବଦରେ ଗୋଳମାଳ !

ସକାଳ ପହରୁ     ତା ଡାକ କାହାକୁ

        ଭଲ ଲାଗୁ ନ ଲାଗଇ

ସମୟର ବାର୍ତ୍ତା     ସୂଚନା ଦେଇ ସେ

        ଦୂତ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଥାଇ !

କାଉର ବସାରେ  କୋଇଲିଟି ଆସି

     ଅଜାଣତେ ଅଣ୍ଡା ଦେଇ

ମନର ମମତା   ଅଜାଡି ଅନେକ

     ଶାବକକୁ ଉପୁଜାଇ !

ସେ ଶାବକମାନେ  ତାବଳ ଦେଇଣ

     ଟିକିଟିକି ଡେଣା ଝାଡ଼ି

ବସନ୍ତରେ ଆଉ   ନଫେରେ ନୀଡ଼କୁ

     ନୀଡ ଗଲାଣି ଉଜୁଡି !

ଲୋକେ କହୁଛନ୍ତି  କୋଇଲି ପାଇଁକି

     ମମତାମୟୀ ମାଆଟି

କାଉ ଓ କୋଇଲି  ସ୍ୱରରେ ଫରକ

    ରଙ୍ଗରେ ଏକା ଭଳଟି !

ସମୟ ଗତିରେ  ମାଆ ଭୁଲି ନାହିଁ

    ଆଞ୍ଜୁଳେ ଚାଉଳ ଥୋଇ

କାଉଟିକୁ ଡାକେ   ନିତି ଅଗଣାରେ

    ପ୍ରଥମ କୁଣିଆ ହୋଇ !