କାହିଁ ପ୍ରଜାପତି ମନ

 ଉଡିବାକୁ ଭାରି ମନ ହୁଏ

ପ୍ରଜାପତି ପରି ଏ ଫୁଲରୁ ସେ ଫୁଲକୁ

ଜୀବନର ଗୀତ ଗୁଣୁ ଗୁଣୁ ଗାଇ

ରଙ୍ଗିନ ସୁନେଲି ଡେଣାକୁ ଦେଇ ଝାଡି ।

ବଗିଚାରେ ଆଉ ଫୁଟୁନି କାହିଁ 

ନାନା ରଙ୍ଗର ଫୁଲ କଢି

ଚଢେଇର କାକଳି ଶୁଭୁନି ଆଉ

ବାସ୍ନା ମହକୁନି ଆଉ ପବନରେ ।

ସବୁ ଯେମିତି ଗୁମସୁମ୍ ଆଜି

ଏଠି ମାଳି କିଏ ଅଛି ଯେ

ଲଗାଇବ ଯତନେ ଫୁଲଗଛ

ଉଡିବୁଲିବେ ପ୍ରଜାପତି ଭ୍ରମର ।

ସବୁଆଡେ ଆଜି ମରୁଭୂମି

ଧୂ ଧୂ ଉତ୍ତପ୍ତ ବାଲିଚର

ଖାଁ ଖାଁ ଅବିଶ୍ଵାସର କୁହୁଡି

ପବନ ବି ଗୁମ ମାରିଦିଏ 

ଗଢିଉଠେ ପ୍ରତାରଣାର ବାଲିଘର ।

ଭାଙ୍ଗିଯାଏ ଆଶାର ତାଜମହଲ

ଅତୀତ ଆଉ ଫେରେନି

ନୀଳ ଆକାଶଭରା ଭଷା ବାଦଲଟି ପରି

ଗୁଞ୍ଜରିତ ହେଉଥିବା କାକଳିର ଶବ୍ଦ

 ଫଗୁ ଭିଜା କୋକିଳର କୂହୁତାନ ।

ଏଫୁଲରୁ ସେ ଫୁଲକୁ ଉଡି ଉଡି

ମଧୁ ଶୋଷିବାର ମହାଆନନ୍ଦ

ଝୁଲି ଝୁଲି ପବନର ଝୁଲଣାରେ

ହସୁଥିବା ଟିକି ପରଜାପତିଟି

ମନ ମାରି ବସିଛି ଆଜି କାହିଁ ବସିଛି ।