ଭିଜା ସକାଳ

ନିଦ୍ରିତ ନୟନେ ପଡ଼େନି ଆଜି

          ଉଷାର ଆଲୋକ, 

ଭାବେ ମୁଁ ମଉନେ ଆଣିନି କି 

       ସେ ଭାଷ୍କରେ ଭୂଲୋକ !

ବିରାମ ଜମା ଲୋଡେନାହିଁ 

         ବର୍ଷା ରାଣୀ ଆଜି,

ଢାଳିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଯେ ବାରି

       କେଉଁ ମଉଜେ ମଜ୍ଜି।

ନିଶିଥ ଆଗମ ଭ୍ରମେ ହଜାଏ 

         ଆଜିର ଭିଜା ସକାଳ ,

ଉଷ୍ମ ପାନୀୟ ଲଭିବାକୁ  

       ଟିକେ ଓଠଟା ବ୍ୟାକୁଳ ।

ଦେଇଛି କାଳେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ସାରା 

            ଯାମିନୀ ଏ ଜଳଦ,!

ଭିଜା ସୁରେ ଜଣାନ୍ତି ଦ୍ୱିଜଗଣ

          ବ୍ୟଥା ସେ ଦୁଃଖଦ।

ପ୍ରଶମିତ ଏ ପ୍ରଭାତେ ପୁଣି 

        ରାତ୍ରିବେନ ଉଚ୍ଚାଟ ସ୍ୱର ,

ନିସ୍ତବ୍ଦ ବାୟସଦଳ ତରୁୁୁଡାଳେ

            ଭାବନା କାତର।

ବିହଙ୍ଗ ପ୍ରଭାତଗାନ ଚୋରାଇ

          ନେଇଛି ଗହଳ ପାଦପ ,

ମରୁୁୁତ ପ୍ରବାହେ ଅନାୟାସେ ଗାଏ

           ଲୁପ୍ ଟାପ୍ ଲୁପ୍ ଟାପ୍।

ଅବିିିରତ ଝରି କର ହେ ,ବାରିଧର

            ଅକାରଣେ ବିକଳ ,

କେତେ ଯେ ବେଳୁ   କ୍ଷୁଧାକୁଳ 

            ବଣି, କାକ ,କୋକିଳ।

ହଜିଯାଏ ସ୍ୱପ୍ନିିଳମନ ଝୁଲି 

         ବେତଦୋଳି ଅଳପ ଅଳପ ,

ଆହା ! କି ସ୍ୱାଦିିିଷ୍ଟ ଚା'ଟି ବାରିଝର

          ସୁରେ ଟପଳପ୍ ଟପଳପ୍ ।

କାହିଁକି କେଜାଣି ଲାଗେ ସବୁ

           ଭାରି ଭାରି ଯେମିତି,

ମନକହେ ଭୁଲିବାକୁ ଏ ସଂସାରେ

               ମୋ ଉପସ୍ଥିତି, 

ଭିଜାଇ ମାନସ ଶୀତଳ ଛିଟାରେ

         ଝୁଲୁଥାନ୍ତି ଏଠି ଏଇମିତି ।

ଉଙ୍କିମାରେ ସବୁ ବେଢଙ୍ଗ ଭାବନା

            ଆଜି ମୋ ଚିତ୍ତେ ,

ଥମିଯାନ୍ତା ଏ ବେଳା କେହି

          ନ ଲୋଡନ୍ତା ମୋତେ।  

       

           

ସ୍ପର୍ଶେ ମୋ ଓଦା ଅଂଚଳ 

          ପ୍ରକୃତିସ୍ଥ ମନ ଚଞ୍ଚଳ, 

ବାକି ପଡିଛି ତେଣେ ଯେତେ

           ସଂସାର କର୍ମ ଜଞ୍ଜାଳ।

 

ପରୀକ୍ଷାକୁ ଯିବ ଯେ ଦୁହିତା ମୋର

     ଅଫିସ ବେଳ ବି ଗଡିିିଯିବ ୟାଙ୍କର ।

 କବାଟ ବୁଜି ଅବୁୁୁଝା ସ୍ୱପ୍ନର 

          କ୍ଷିପ୍ର ପ୍ରସ୍ଥାନ ହୁଏ କବିଙ୍କର ।