କାବ୍ୟ ନାୟିକା

ନିତି ଲେଖେ କାବ୍ୟ ତୋ ପାଇଁ ସୁନ୍ଦରୀ

ଦେଖି ତୋ ଲାବଣ୍ୟ ରୂପ

ପ୍ରୀତି କଲମରେ  ସେନେହ କାଳିରେ

କରୁଛି ତୋ ପାଇଁ ତପ ।

ଫରୁଆ ଭିତର     ସପନ ନାୟିକା

ଦିଶୁ ଥାଉ ଝଲମଲ

ତୋ ପାଇଁ ପାଇଛି   ଫଗୁଣ ମାସରେ

ଲକ୍ଷେ ଗୁଲାଲର ଗେଲ ।

ସହସ୍ର ଚମ୍ବନ     ଆଙ୍କି ଦେଉ ତୁହି

ଉଷୁମ ବକ୍ଷରେ ମୋର

ସେ ମିଠା ଘାତକୁ   ଦୁଇ ଗୁଣା କରେ

ଚୋରା ଚାହାଣିର ତୀର ।

ନୀଳ କାନି ତୋର    ଉଡ଼ି ଫରଫର

ଭାସେ ବାଦଲର ପରି

କନକ ପୁତୁଳା    ତନୁ ତୋର ଦେଖି

ଚମ୍ପା ଫୁଲ ଯାଏ ମରି ।

ଗଜ ଗମନା ଗୋ   ଚାଲିରେ ଫୁଟୁଛି

ଲକ୍ଷେ ପାରିଜାତ କଢି

ଘନ କବରୀରେ    ବିଭାବରୀ ଆସି

ପ୍ରାଣରେ ରହିଛି ଜଡି ।

ଗୋଲାପି ଓଠରୁ   ଝରି ପଡୁଛି ଗୋ

ଅମୃତ ବର୍ଷାର ଧାରା

ସେ ଅମୃତ ପାନେ  ମନ ମୋ ଅସ୍ଥିର

ଖୋଜୁଛି ନୟନ ତାରା ।

ପଦ୍ମ କଢି ପରି   ଉରଜ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ

ତୁଛ ଲାଗେ ହିମଗିରି

ଚିବୁକ ଚିପୁଡି   ଯେତେ ସାଉଁଟିଲେ

ସରେ ନାହିଁ ତୋର ଶିରୀ ।

ଲେଖନୀ ମୁନରୁ   ସୃଷ୍ଟି ତୋର ରୂପ

କୋଟି କୋଣାର୍କକୁ ଜିଣି

ସପନ ସୁନ୍ଦରୀ  କାବ୍ୟ ନାୟିକା ଲୋ

ହୃଦୟ ନେଲୁ ତୁ କିଣି ।

ଚିର କାଳ ପାଇଁ    ମୁଁ ଦାସ କିଙ୍କର

ତୋ ପ୍ରୀତି ପରଶ ପାଇଁ

ମୁଁ ଶ୍ୟାମସୁନ୍ଦର ତୋର ପ୍ରେମ ଚୋର

ତୁହି ମୋ ନାୟିକା ରାଈ ।