ଜୀବନ ସଙ୍ଗିନୀ

ତୋ ନୟନ, ହେଲା ଦର୍ପଣ, ପାଲଟି ଗଲି ଛବି, 

ଲେଖି କବିତା, ଗାଇଲି ଯେବେ, ଲୋକେ କହିଲେ କବି !

ଭାବୁଥିଲି ମୁଁ, ଆସିଛି ଏକା, ସଂସାର ଜୟ ପାଇଁ, 

ତୋତେ ପାଇଲି, ଲାଗୁଛି ଡର, ବିରହ କଥା ଭାବି !

ଭଲ ଲାଗୁଛି, ମାୟା ଜାଲରେ, ଛନ୍ଦି ହେବାକୁ ଏବେ, 

ସଭ୍ୟ ସମାଜ, ଗଢ଼ି ଥିବାର, କରି ପାରୁଛି ଦାବି !

ନରକୁ ନାରୀ, ସଭ୍ୟ ରଖୁଛି, ଏକଥା ସତ ମଣି, 

ସଂସାର ମୋର, ହାତରେ ତୋର, ଦେଲି ଜୀବନ ଚାବି !

ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣା ତୁ, ସେବାର ରୂପ, ତ୍ୟାଗର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି, 

ତୋତେ ପାଇ ମୁଁ, ହୋଇଛି ଧନ୍ୟ, କହୁଛି କହୁଥିବି !