ଜୀବନ-ରଜ

ଜୀବନର ଚଲାବାଟେ - 

କେବେ କିଏ ପଛରୁ ଠେଲେ ତ'

ଆଉ କେବେ ନିଜକୁ ନିଜେ ଆହୁଲାଟେ ମାରିବାକୁ ପଡେ

ଆଗକୁ ଯିବାକୁ...

ସମୟର ତାଳେ ତାଳେ,

ବୟସଟା ନିତି ଦୋଳି ଖେଳେ ;

କେବେ ଆଗକୁ ତ କେବେ ପଛକୁ ।।

ଏଠି ଛୁଇଁବାକୁ ମନା,ଶୄଙ୍ଗାର ବି ମନା 

ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ ରଜସ୍ୱଳା ;

ଭାବନାର ପାଦୁକାରେ ବନ୍ଧା କଦଳୀ ପଟୁକା...

ମନର ଦାଣ୍ଡରେ ବାଗୁଡ଼ି ଖେଳେ ଅନାବନା ଚିନ୍ତା ସବୁ -

ଯାତନାର ତାସ୍ ପାଲି ଭିତରେ ହଜିଯାଏ ସାଇତା ସରକା ।।

ଚକୁଳିପିଠା ପରି -

ହୄଦୟରେ ସୄଷ୍ଟି ହୁଏ ଧୋକାବାଜିର ଅନେକ କ୍ଷତସବୁ...

ଯେତେବେଳେ ବିଶ୍ବାସଟା ଖାଏ ଖିଲିପାନ,

ଅଳତାର ରଙ୍ଗ ଭରି ଆଖିଲୁହ ସବୁ -

ଧୋଇଦିଏ ଖୁସିର ମେହେନ୍ଦି,

ଫିକାପଡେ ପ୍ରାନ୍ତ ଯଉବନ ।।