ଜୀବନ ହିତ ବାଣୀ

       

ଏ ସ୍ଥୁଳ ସଂସାରେ ନିମିତ୍ତ ଶରୀରେ

ଜୀବନେ ଯେତେକ ତିଷ୍ଠି

କ୍ଷିତି, ଅମ୍ବୁ, ତେଜ, ଅମ୍ବର, ମରୁତ

ପଞ୍ଚ ମହାଭୂତେ ସୃଷ୍ଟି ।

ରହିଛି ଜୀବିତ ଏ ଜୀବଜଗତ

ପୋଷଣ ମୂଳ ଆଧାର

ଆହାର ବିହୁନେ ଅକାଳ ମରଣ

ପଞ୍ଚତତ୍ତ୍ୱର ଶରୀର ।

ସୁପ୍ତ ସିଂହ ମୁଖେ ଆହାର ନ ପଶେ

ହେଲେ ଯେଡ଼େ ବଳବାନ

କରମ ବିମୁଖୀ ହୁଏ ସଦା ଦୁଃଖୀ

ଜୁଟେ ନାହିଁ ସୁଖ ଅନ୍ନ ।

ପେଟ,ପାଟି ଦେଇ ବିଧାତା ଗଢ଼ିଛି

ଖଞ୍ଜିଣ ଖାଦ୍ୟ ଭଣ୍ଡାର

ହାତ,ପାଦ,ମଥା, ବୁଦ୍ଧି ସାମରଥା

କର୍ମ କରିବାକୁ ତାର ।

ପେଟ ପାଇଁ ନାଟ ଉପାର୍ଜନ ବାଟ

କୁଟୁମ୍ବ ପୋଷିବା ପାଇଁ

କୃଷି କର୍ମ, ରାଜ ଦପ୍ତର, ବଣିଜ

କୌଳିକ ସେବା ଯୋଗାଇ ।

କର୍ମ ହିଁ ପ୍ରଧାନ କର୍ମ ଭଗବାନ

କର୍ମ ଥାଉ ସତ୍ୟ ପଥେ

ଅପକର୍ମେ ଧନ ଯେତେ ଅରଜନ

ନଥିବ ସୁଖ ସଙ୍ଗତେ ।

ବନ୍ଧ୍ୟାବିଲ ବକ୍ଷେ ସୁନା ଫୁଲ ହସେ

ଚାଷୀ ମନ ଦେଲେ ଚାଷେ

ଧୀବର ଧରଇ ଧ୍ୟାନ ରଖି ମୀନେ

କଳାକାର କଳା ରସେ ।

କଉଳିକ ବୃତ୍ତି ନିଅଣ୍ଟିଆ ବେଠି

ମହରଗ ହେଲା କାଳ

ବୈଷୟିକ ଜ୍ଞାନ ଦକ୍ଷତା ନିପୁଣ

ଜଗତିକରଣ ବେଳ ।

ଜୀବନ ରହିଲେ ଜୀବିକା ରହିବ

ଜୀବିକା ଥିଲେ ଜୀବନ

ନଖକୁ ମାଉଁସ ସମ୍ପର୍କ ବିଶେଷ

ଉଭୟ ଯେ ମୂଲ୍ୟବାନ |