ଜେଜେ ବାପା

ସ୍ନେହ ଶରଧାର ଅନାବିଳ ଧାର

ଝରାନ୍ତି ନିତି ଅନ୍ତରୁ

ଗୃହ ପରିବାରେ ମୁଖିଆ ଭାବରେ

ସଭିଙ୍କର ସିଏ ଗୁରୁ ।

ସ୍ଥାପନ୍ତି ସେ ଶାନ୍ତି ଦେଖା ଅନ୍ତି ନୀତି

ଆଦର୍ଶ ଉତ୍ତମ ଚିନ୍ତା

ବୟୋଜ୍ୟେଷ୍ଠ ସଭ୍ୟ ଭାବରେ ସେ ମାନ୍ୟ

ହୋଇ ଥାନ୍ତି ଜେଜେ ବାପା ।

ଅଶିତି ପରର ହେଲେ ବି ଶରୀର

କାର୍ଯ୍ୟ କ୍ଷମ ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ

ସବୁ ରକମର କାମରେ ନିଜର

ବୁହାଇ ଥାଆନ୍ତି ଝାଳ ।

କହନ୍ତି ସଭିଙ୍କୁ ଲାଗିଲେ କାମକୁ

ଦେହ ମନ ରହେ ସୁସ୍ଥ

ଏଣୁ ଦିନ ରାତି ଲଭନ୍ତି ସେ ଶାନ୍ତି

ରହି ନାନା କର୍ମେ ବ୍ୟସ୍ତ ।

ସକଳେ ବଗିଚା ଘାସ କଟା ବଛା

ପେପର ପଢ଼ିବା ଆଦି

ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ଜଳ ଦେଇ

ଠାକୁରଙ୍କୁ ଥାନ୍ତି ପୂଜି ।

ଉପର ବେଳାରେ ବସି ରହି ଘରେ

ଔଷଧ ପତ୍ର ପ୍ରସ୍ତୁତି

ମଣିଷ ଓ ପଶୁ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବହୁ

ରୋଗ ଯନ୍ତ୍ରଣାରୁ ମୁକ୍ତି  ।

ଦେବାକୁ ତୁଟୁକା ଔଷଧେ ଚିକିତ୍ସା

ଥାଆନ୍ତି ସେ ନିତି କରି

ତାଙ୍କରି ପଥିରେ ରୋଗ ଯାଏ ଶୀଘ୍ରେ

ସନ୍ଧ୍ୟା ବେଳେ ଶିଶୁ ମେଳି ।

ଜେଜେ ବାପା ଠାରୁ ଆଗ୍ରହରେ ଶୁଣୁ

କେତେ କେତେ ଗପ କଥା

ତାଙ୍କରି ଆଦର୍ଶ ତାଙ୍କ ଉପଦେଶ

ହରି ନିଏ ମନ ବ୍ୟଥା ।