ପଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତି

କେତେ ଖୁସି ନେଇ ଆସଇ

     ଏଇ ପଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତି 

ତୁଳସୀ ଉପରେ ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ

     ଭକ୍ତେ ଢେକି ବାନ୍ଧନ୍ତି ।

ବାଉଁଶ ପୋତିଣ ଭକ୍ତିରେ

     ଜାମୁଡାଳ ବିଛାନ୍ତି

ଢେକି ଜଳେ କୁଶ ଦେଇଣ

    ତୁଳସୀଙ୍କୁ ପୂଜନ୍ତି ।

ଏ ପଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତି ମନରେ

   ଆଣେ ନୂଆ ପୁଲକ

ନୂଆ ପାଞ୍ଜି ଆଜି ଦେଖନ୍ତି 

    ଆମ ଓଡିଆ ଲୋକ ।

ଓଡିଆର ନବ ବରଷ 

     ଆଜି ଠାରୁ ଆରମ୍ଭ

ଘର ଅଗଣାରେ ବସାନ୍ତି

     ପୂର୍ଣ୍ଣ ଜଳର କୁମ୍ଭ ।

ନିମ୍ବ କଢ, ଆମ୍ବ , ମହୁଲ

    ଘିଅ, ଗୁଡ, କଦଳୀ

ଦହି, ବଡଚଣା ମିଶାଇ

    ପଣା ଦାଣ୍ଡରେ ଢାଳି ।

ଆଜିଠାରୁ ଦାଣ୍ଡେ ଗୋରୁଙ୍କୁ

    ଲୋକେ ଜଳ ଦିଅନ୍ତି

ଜଳ ଦେଇ ତୃଷ୍ଣାତୁରକୁ

    ଧର୍ମ ଅର୍ଜିଣ ଥାନ୍ତି ।

ବସନ୍ତ ଆଜିଠୁ ଥମିଣ 

     ଗ୍ରୀଷ୍ମ ପ୍ରବାହ ଦେବ

ବିଷୁବ ରେଖାରେ ଆଦିତ୍ଯ 

     ତେଜବନ୍ତ ହୋଇବ ।

ଉତ୍ତରାୟଣରେ ଭାସ୍କର

    ଆଜି ଗତି କରିବେ

ମେଷ ରାଶିରେ ସେ ଯାଇଣ

    ଆଜି ଠାରୁ ରହିବେ ।

ଦଣ୍ଡ ନାଚ ଅନ୍ତ କରନ୍ତି 

    ଭକ୍ତେ ମେରୁର ଦିନ

ଝାମୁ ଯାତ୍ରାରେ ସେ ବ୍ରତକୁ

     କରନ୍ତି ସମାପନ ।

ଝାମୁ ସରିଗଲେ ପାଟୁଆ 

    ବ୍ରତ ସମାପ୍ତ ହୁଏ

ଝାମୁ ପାଇଁ ଆର ବରଷ

    ପୁଣି ଚାହିଁଣ ଥାଏ ।

ଦୁଇ ମୁଣ୍ଡେ ଦୁଇ ଗାତ ଯେ

   ଭକ୍ତେ ଖୋଳିଣ ଥାନ୍ତି 

ମଝିରେ ନିଆଁକୁ ଜାଳିଣ

    ଭକ୍ତେ ଝାମୁ ଚାଲନ୍ତି ।

କେତେ ପଣା କରି ସେଠାରେ 

    ଭକ୍ତମାନେ ଦିଅନ୍ତି 

ଖୁସି ମନେ କେତେ ଆଗ୍ରହେ

     ଲୋକେ ତାକୁ ପିଅନ୍ତି ।

ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗାଆଁରେ ଆଜି ଯେ

     ପଣା କରିଣ ଥାନ୍ତି 

ତିନି ଛକେ ଦେବା ଦେବୀଙ୍କୁ

    ସିଏ ପଣା ଦିଅନ୍ତି ।

ଜଗତ ମଙ୍ଗଳ ସୁମରି

    ସିଏ ପ୍ରଣାମ କରି

ଏକ ମୁହାଁ ହେଇ ଆସନ୍ତି 

    ପଣା ସ୍ଥାନକୁ ଫେରି ।    

ଘିଅ, ଗୁଡ, ଦହି,କଦଳୀ,

    ଅଙ୍ଗୁରୁ ଯେ ନଡିଆ

ଗୋଲମରିଚ,ଛେନା, ବେଲରେ

    ପକାନ୍ତି ସେ ବୁନ୍ଦିଆ ।

ପଣା ସେ ତିଆରି କରିଣ

    ଆନନ୍ଦରେ ପିଅନ୍ତି 

ମିଳିମିଶି ସ୍ନେହ ସମ୍ପର୍କ 

    କେତେ ବାଣ୍ଟିଣ ଥାନ୍ତି ।

ଘରେ ଘରେ ଆଜି କରନ୍ତି 

    ସର୍ବେ ଏ ବେଲପଣା

ଏ ପଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତି ମନରେ

    ଆଣେ ଖୁସି ଝରଣା ।

ବାରମାସେ ତେର ପରବ

    ଆମେ ପାଳୁଛେ ଧରା

ଓଡିଆମାନଙ୍କ ପରବ 

    ଅଟେ ବଡ ନିଆରା ।     

ଏ ପଣା ସଂକ୍ରାନ୍ତି ଅଟଇ 

     ବଡ ପବିତ୍ର ଦିନ

ଜନ୍ମ ହେଇଥିଲେ ଆଜି ତ

    ଅଞ୍ଜନାର ନନ୍ଦନ ।

ବୀର ହନୁମାନ ମାତାଙ୍କୁ 

     ଖାଇବାକୁ ମାଗିଲେ 

ରାଗିଣ ଅଞ୍ଜନା ରବିଙ୍କୁ 

    ଦେଖାଇଣ ସେ ଦେଲେ ।

ସୂର୍ଯ୍ୟ ଗ୍ରାସ ବେଳେ ଦେବେନ୍ଦ୍ର 

    ବଜ୍ର ପ୍ରହାର କଲେ

ଚେତାଶୂନ୍ୟ ହେଇ ମାରୁତି

    ଭୂମି ପରେ ପଡିଲେ ।

ପବନ ଥମିଲା ପୃଥିବୀ 

    ଧଂସ ହେବାର ଜାଣି

ପବନ ପାଖରେ ପ୍ରବେଶ

    ହେଲେ ସେ ପଦ୍ମଯୋନୀ ।

ପବନ ଦେବତା ମାରୁତି 

     ଦେହେ ପ୍ରବେଶ କଲେ

ପିତାମହ ବ୍ରହ୍ମା ଜୀବନ 

    ହନୁମାନଙ୍କୁ ଦେଲେ ।

ଶରୀରକୁ ବଜ୍ର କରିଣ

     ଦେବ ମୂକୁଟ ଦେଲେ 

ସେ ମୁକୁଟ, ଗଦା, କୁଣ୍ଡଳ

     ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଚିହ୍ନିଲେ ।

ସେଇ ହନୁମାନ ସମୁଦ୍ର 

      ଲଙ୍ଘି ଲଙ୍କାକୁ ଗଲେ

ସୀତା ଠାବ କରି ସୁବର୍ଣ୍ଣ

     ଲଙ୍କା ପୋଡିଣ ଦେଲେ ।

ରାମ ସଙ୍ଗେ ହନୁମାନଙ୍କ 

     ହେଲା ପୁଣି ସମର

ଗୁରୁଙ୍କ ଶପଥ ରଖିଣ

     ରାମ ବିନ୍ଧିଲେ ଶର ।

ବ୍ରହ୍ମ ଶର ଚଳି ଯାଆନ୍ତେ

     ହନୁ ଶ୍ରୀରାମ କହି

ଚିରି ଦେଲେ ଛାତି ଶ୍ରୀରାମ 

    ସୀତା ଗଲେକ ରହି ।

ସେଇ ହନୁମାନ ଏ ବିଶ୍ଵ 

     ଜଗତକୁ ରଖନ୍ତୁ 

ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀରାମ ସୁରକ୍ଷା 

    ଦେଇ ରକ୍ଷା କରନ୍ତୁ ।

ରକ୍ଷା କରୁଥାନ୍ତୁ ବିଶ୍ୱକୁ

     ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରୀଜଗନ୍ନାଥ 

କରେ ପ୍ରଣିପାତ ପାଦରେ

    ନଇଁ ମୋ ଟିକି ମାଥ ।।