ଜାଣିବ ବା ସିଏ କାହୁଁ

ପଥିକଟି କେବେ କଳି ପାରିଛିକି

ପାଦତଳ ମାଟି ବଥା,

ଉଆଁସ ରାତିଟି ବୁଝି ପାରିଛିକି

କୁମୁଦର ମନ କଥା ? [୧]

ପରାଜପତିକୁ ପଚାରନା କିଏ

ଫୁଲର ମରମ କଥା,

ଫୁଲେଇ ପବନ ଜାଣିକି ପାରଇ

ଝରା ପତରର ବ୍ୟଥା ? [୨]

ଦୂର ପାହାଡର ମେଘକି ବୁଝଇ

ବିରହୀ ଚାତକ ଭାଷା,

ପଥର ଚଟାଣେ ବରଷା ଛେଚିଲେ

ଫସଲକି ହୁଏ ଚଷା ? [୩]

ଫଗୁଣ ପାହାନ୍ତି କାକର ବୁଝେକି

ଝରା ବଉଳର କୋହ,

ଲେଉଟାଣି ଉର୍ମି ଏଡି ଚାଲିଯାଏ

ବେଳାଭୁଇଁ ବାଲି ମୋହ । [୪]

କୋକିଳ ଶାବକ କାଳିପାରେ ନାହିଁ

'କାକ'ର ମମତା ମୂଲ,

ପର ଲାଗିଗଲେ ଉଡି ଚାଲିଯାଏ

କରିଦେଇ ସାତ ପର । [୫]

ବହୁରୂପୀ, ଛଳି, କିପରି ବୁଝିବ

ସମ୍ପର୍କର ଗଭୀରତା,

ବାରମାସୀ ପକ୍ଷୀ ହୋଇ ପାରିଛିକି

ଗୋଟିଏ ରଙ୍ଗରେ ମଖା ? [୬]

ମାନ- ଅଭିମାନ ସାଇତି ରଖିଲେ

ମନେ ଭରେ ବିଷନ୍ନତା,

ଦରଦୀ ବନ୍ଧୁଟି ବୁଝି ପାରେ ସିନା

ମନ ତଳ ନୀରବତା ! [୭]

ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ସୁଖରେ, ବିଷୟ ରସରେ

ଦିବା ନିଶି ରତ ଯେହୁଁ,

ଦିବ୍ୟ ଜୀବନର ଶାଶ୍ୱତ ସୁଖକୁ

ଲୋଡ଼ିବବା ସିଏ କାହୁଁ ? [୮]

***************************