ହୃଦୟ ପଥେ

ମହ ମହ ବାସୁଥିବା

ଏ ପବନର ଧାରେ

ସ୍ନିଗ୍ଧ ବାସ୍ନାୟିତ ଆଜି

ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ୱ ମୋର,

କିଏ ସେ ବିଞ୍ଚିଛି ଏଠି

ମୋ ମନ ଉପବନେ

ଭଲ ପାଇବାର ନିରବିତ

ଉଷ୍ମ ଶିହରଣ !

ରୁହ, 

ଟିକେ ଅଟକି ଯାଅ

ମାଗୁ ନାହିଁ ତୁମଠୁଁ ଅଧିକାର

ଦେବି ନିଶ୍ଚେ 

ଦୀଆଲିର ଆଲୋକ

ମାଗି ନେବି,

ହୃଦୟର ସ୍ପନ୍ଦନକୁ

ଯାହା କେବେ ମାଗିନାହିଁ

ଜୀବନ କାଳରେ !

ଦେବି ନିଶ୍ଚେ ଉପହାର

ଅତୁଠ ଲୁହ ନଦୀରେ

ଯେଉଁଠି

ସରିଛି ସ୍ନାନ ତର୍ପଣ,

ଛାଇ ଆଲୁଅରେ 

ତୁମ ରାଜରାଣୀ ଭଙ୍ଗୀ 

ଉଙ୍କିମାରୁଛି ମୋ ସ୍ପନ୍ଦନରେ,

ଦୁର୍ବଳ “ମଣିଷ” ମୁଁ ନୁହେଁ

ଭଳିଯିବି ବେବାକ ଝଡରେ !