ଭ୍ରମିତ ଭ୍ରମର

ତୁମରି ପାଇଁ ମୁଁ ନିଆଁରେ ପଶିଲି

ସିଝାଇଲି ମୋର ଦେହ

ତୁମପାଇଁ ଦିନେ ଜାଳିଲି ନିଜକୁ

ଢାଳିଲି ଆଖିରୁ ଲୁହ I

ଲକ୍ଷହୀନ ହୋଇ ବାଟ ମୁଁ ଚାଲିଲି

ମୁହଁରୁ ଲିଭିଲା ହସ

ତୁମରି ପାଇଁ ମୁଁ ଭୁଲିଲି ନିଜକୁ

ଭୁଲିଗଲି ଭୋକ ଶୋଷ I

ଦୁନିଆ ଆଖିରୁ ହଜିଯିବା ପାଇଁ

ନେଲି ଆତ୍ମ ନିର୍ବାସନ

ସେହିଦିନ ମୋର ହାତଧରିନେଇ

ଶୁଣାଇଲ ବଂଶୀସ୍ୱନ I

ଅଧାବାଟେ ପାଦ ଅଟକିଲା ମୋର

ଖୋଲିଲା ମନର ଚାବି

ହଜିଗଲି ପୁଣି ତୁମରି ଭିତରେ

ତୁମେ ପାଲଟିଲ ଦେବୀ I

ଆଜି ତୁମେ ମୋର ଜୀବନ ପ୍ରଦୀପ

ମୋ ଆଖି ତଳର ଜ୍ୟୋତି

ତାହେଲେ କାହିଁକି ତୁମରି ପାଇଁକି

ଜଳୁଥିଲି ଦିନରାତି ?