ହେ ନ୍ୟାୟାଧୀଶ

   ଜଗତର ନାଥ ହେ ନ୍ୟାୟାଧୀଶ

       ଏକି ବିଚାର ବୁଝେନା ମୁଁ ମୂଢ

   ନିଜ ସୃଷ୍ଟି କୁ ନିଜେ ପ୍ରହାର

       କି ପାଇଁ ଅଶାନ୍ତ ହେ ପ୍ରଭୁ ମୋର ।

    

   ରୋଗ ଶୋକ ଭୟ ସଂସାରେ ଗ୍ରାସିଛି

       ମୃତ୍ୟୁ ର କୂପରେ ମଣିଷ ପଡୁଛି

   କାହାରି ମୂଖରେ ହସ ତ ନାହିଁ

        ନିଜର ଲୋକଙ୍କୁ ଖୋଜୁଛି କେହି ।

   ଅନ୍ଧ ପୁଟୁଳି ବାନ୍ଧିଛ କି ତୁମେ

        ବଧିର ସାଜିଛ ହେ ନ୍ୟାୟାଧୀଶ

&nbs

Advertisement

p;  ସଂସାରେ ବଢୁଛି ପାପର ଭାର

        ମଣିଷ ହେଉଛି ଅଣନିଃଶ୍ବାସ ।

  

   ପାପ ପୂଣ୍ୟର ଲାଗେ ଲଢେ଼ଇ

        ପୂଣ୍ୟକୁ ପାପ ତ ଦିଏ ଗଡ଼େଇ

   ଶିକ୍ଷା ତ ପାଇଛୁ ପୂଣ୍ୟ କୁ ଧର

        ସଳଖ ଜୀବନ ହୋଇବ ତୋର ।

    ହେ ନ୍ୟାୟାଧୀଶ ପଟି ତ ଖୋଲ

         ପାପ ନିବାରଣ ସଂସାରୁ କର

    ଶାନ୍ତ ହୁଅ ପ୍ରଭୁ କରେ ଗୁହାରି

         କ୍ଷମା କରିଦିଅ ସନ୍ତାନ ତୋହରି ।