ହଡ଼ା ବନାମ ବୁଢ଼ା ବାପା

ଦାମୁଡ଼ି ବେଳରେ ବଳଦ ବାପୁଡ଼ା 

   ମାଲିକର ପ୍ରିୟ ଭାରି

ଖଟିଥାଏ ବୋଲି ଖାଇବାକୁ ପାଏ

  ସବୁଦିନ ପେଟ ଭରି ॥

ସେହିପରି ବାପା ପିଲାଙ୍କ ନିମନ୍ତେ

   କରୁଥାଏ ରୋଜଗାର

ସବୁ ଆବଶ୍ୟକ ପୂର୍ଣ୍ଣ କରେ ବୋଲି 

   କରନ୍ତି ପିଲା ଆଦର ॥

ବୁଢ଼ା ହୋଇଯାଏ ବଳଦଟି ଯେବେ

   ପାରେନାହିଁ ଆଉ ଖଟି 

ଖାଇବା ନ ଦେଇ ମାଲିକଟି ତାକୁ 

   କଂସେଇକୁ ଦିଏ ବିକି ॥

ହଡ଼ା ପରି ବାପା ହୋଇଯାଇ ବୁଢା 

  ହେଲେ ରୋଜଗାର ଶୂନ୍ୟ 

ଵୃଦ୍ଧାଶ୍ରମେ ଛାଡି ପିଲାଏ ବାପାକୁ

  ସାରି ଥାନ୍ତି ତାଙ୍କ କାମ ॥

ଝୁରି ଝୁରି ହଡ଼ା  ଅତୀତକୁ ତା’ର

   ଆଖିରୁ ଲୋତକ ଝରେ

ଭୋକ ଉପାସରେ ପଡ଼ି ପଡ଼ି ଶେଷେ

  କଂସେଇ ହାତରେ ମରେ ॥

ହଡ଼ା ପ୍ରାୟ ବୁଢ଼ା ବାପାମାନେ ଏବେ

    ପିଲାଏ ମାଲିକ ପରି 

ଵୃଦ୍ଧାଶ୍ରମ ଯେହ୍ନେ କଂସେଇ ଖାନାରେ 

   ମରନ୍ତି ପିଲାଙ୍କୁ ଝୁରି ॥