ଗୁରୁ ହିଁ ଅଟନ୍ତି ଈଶ୍ୱର

"ଗୁରୁ ହିଁ ଅଟନ୍ତି ଈଶ୍ୱର

ଗୁରୁଙ୍କୁ ନ ମଣିବ ନର

ଆଦ୍ୟରେ ପିତା ମାତା ଜାଣ

ପୂଜିବା ତାଙ୍କରି ଚରଣ ।

କରନ୍ତି ସର୍ଜନା ଆମରି

ପାଳନ୍ତି ବ୍ରହ୍ମା ବିଷ୍ଣୁ ପରି

ସେମାନେ ଆମ ଜନ୍ମଦାତା

ଖୁସିରେ ରଖନ୍ତି ସର୍ବଦା ।

ଦିଆନ୍ତିଭ୍ସମଜେ ସଂସ୍କାର

ଗଢ଼ନ୍ତି ପିତୁଳା ଆକାର

ଅଜ୍ଞାନ ଅନ୍ଧକାରୁ ନେଇ

ଜ୍ଞାନର ଆଲୋକ ଦିଅଇ ।

ସମାଜେ ପରିଚୟ ଦେଇ

ଆମରି ପାଇଁ ମରେ ସେଇ

ଦ୍ବିତୀୟେ ଶିକ୍ଷକ ସମାଜର

କୋଟିଏ ପ୍ରଣିପାତ କର ।

ଅଟଇ ଦ୍ବିତୀୟେ ଈଶ୍ୱର

ଅଜ୍ଞାନ କରନ୍ତି ସଂହାର

ଛାତ୍ର ବାତ୍ସଲ୍ୟ ନରହରି

କୁପ ମଣ୍ଡୁକ ପରି ହାରି ।

ଗୁରୁ ଅଟଇ ମହେଶ୍ୱର

ଶିକ୍ଷା ଦିଅନ୍ତି ନିରନ୍ତର

ଅଜ୍ଞାନ ଅନ୍ଧାର ଆକାଶେ

ଜ୍ଞାନର ଆଲୋକ ପ୍ରକାଶେ ।

ସଂସାରେ ଅଟଇ ସେ ସାର

ମହିମା ଅଟଇ ଅପାର

ରୁହନ୍ତି ଦୃଶ୍ୟ ଆଢୁ ଆଳେ 

ପଥ ଦେଖାନ୍ତି କାଳେ କାଳେ ।

ତୃତୀୟ ରୂପେ ସଦଗୁରୁ

ଦିଅନ୍ତି ଦୀକ୍ଷା କର୍ଣ୍ଣ ଗୁରୁ

ଉଚିତ ଶିକ୍ଷା ଯେ ଦିଅନ୍ତି

ନୀତି ଅନୀତି ବଖାଣନ୍ତି ।

ଯା ' ଠାରେ ସର୍ଵଜ୍ଞାନ ଠୁଳ

ଅଟନ୍ତି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ମୂଳ

ଯା ' ହାକୁ ଭଜି ନିରନ୍ତର

ପବିତ୍ର ହୁଅଇ ଅନ୍ତର ।

ସଂସାରେ ଅଛନ୍ତି ଅନେକ

ନ ସରେ ଗଣିଲେ ପ୍ରତ୍ୟେକ

ତା ସଙ୍ଗେ ସଜୀବ ନିର୍ଜୀବ

ସର୍ବେ ଅଟନ୍ତି ଗୁରୁ ଜୀବ ।

ଯା ' ଠାରୁ ଶିଖୁ କିଛି ଜ୍ଞାନ

ବିଦିତ ହୁଅନ୍ତି ପ୍ରଜ୍ଞାନ

ଭାଗବତ ମତେ ଛବି ଶି

ଅବଧୂତ ଗଣନ୍ତି ବସି ।

ସାପ ଠାରୁ ବେଶ୍ୟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

ନ ହୁଏ ଅବସାନ ଅନ୍ତ

ସଭିଏଁ ଆମ ଗୁରୁ ଜାଣ

ରଚନ୍ତି ଆମରି ଭିଆଣ ।

ଶୁଭ କାମନା କରି ଧ୍ୟାନ

ଦେଇ ଆସନ୍ତି ଗୁଣ ଜ୍ଞାନ

ସଂସାରେ କୁହନ୍ତି ଗୁଣ ଗ୍ରାହୀ

ଅଟନ୍ତି ଆମର ଭାବଗ୍ରାହୀ ।

ଗୁରୁଙ୍କ ପାଦ ପୂଜାକରି

ହୁଅନ୍ତି ଭବ ସିନ୍ଧୁ ପାରି

ବ୍ରହ୍ମା ବିଷ୍ଣୁ ମହେଶ ତିନି ।

ଅଭେଦ୍ୟ ଏକ ମୂର୍ତ୍ତି ଘେନି

ଗୁରୁ ଯେ ସର୍ବଜ୍ଞାନ ଜାତ

ଈଶ୍ୱରମୟ ସର୍ବଭୂତ

ତା କଥା ଶୁଣିଲେ ସକାଳ ।

ପୂର୍ଣ୍ଣ କାମ ହୁଏ ସଫଳ

ଗୁରୁ ଯେ ଅବ୍ୟକ୍ତ ଈଶ୍ୱର

ଅଟନ୍ତି କରୁଣା ସାଗର ।

ତା ' ବିନା ନ ମିଳେ ପୁରସ୍କାର

ସବୁଠି ହୁଏ ତିରସ୍କାର

ଅଟନ୍ତି ରୂପେ ନିରାକାର

କରିବା ସଦା ନମସ୍କାର

ଗୁରୁ ହିଁ ଅଟନ୍ତି ଈଶ୍ୱର ।।