ଦୁର୍ଗତିନାଶିନୀ ଦୁର୍ଗା

ଦୁର୍ଗତିନାଶିନୀ କୁଳକୁଣ୍ଡଳିନୀ

ଆଦ୍ୟାଶକ୍ତି ଦଶଭୂଜା,

ମହିଷାମର୍ଦ୍ଦିନୀ ଦେବୀ କାତ୍ୟାୟନୀ

ଘେନ ଆମ ଭକ୍ତି ପୂଜା ।

ବିନ୍ଧ୍ୟ ନିବାସିନୀ ତ୍ରିଶୂଳ ଧାରିଣୀ

ହୃଦେ ଆସ ଅବତରି,

ଦାନବଘାତିନୀ ଅଭୟ ଦାୟିନୀ

ଚରଣେ କରୁ ଗୁହାରୀ ।

ନିଶୁମ୍ଭହନନୀ ଭାବିନୀ ଭବାନୀ

ଦୋଷାଦୋଷ କର କ୍ଷମା,

ମୂଢ ଭକ୍ତ ମନ ଦିଅ ଦିବ୍ୟ ଜ୍ଞାନ

ଦକ୍ଷକନ୍ୟା ସତୀ ଉମା ।

ଅଭାବ ମୋଚନୀ ଜଗତ ଜନନୀ

ରକ୍ଷା କର ରକ୍ଷା କର,

ଦିଅ ଗୋ ଆଶିଷ ରହୁ ତୁମ ଯଶ

ମହାମାରୀ ହେଉ ଦୂର ।

କେଶରୀ ବାହିନୀ ମାତା ନାରାୟଣୀ

ଜଗଦମ୍ବା ମାହେଶ୍ୱରୀ,

ଏ ସଙ୍କଟ ବେଳେ ତୁମେ ନ ଚାହିଁଲେ

କେ ହେବ ସାହା ଆମରି ?

ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଦେବୀ ଭକ୍ତ ଅନୁଭବୀ

ଦେଖିଛି ମହିମା ତୁମ,

ବଇରୀର ଆଗ ଦେଖାଇ ଦିଅ ଗୋ 

ପୁଣି ତୁମ ପରାକ୍ରମ ।

ଛାର ଅଣୁ ହେଇ କେତେ ତାର ଛଇ

ଖେଳୁଛି ଭକତ ସହ,

କନ୍ଦେଇ ଜୀବନ ନେଉଛି ପରାଣ

କେମିତି ବଞ୍ଚିବୁ କହ ।

ଉତ୍କଣ୍ଠିତ ମନେ ସର୍ବ ଭକ୍ତ ଜନେ

ଅପେକ୍ଷାରେ ରାତିଦିନ,

ଜଗତ ଈଶ୍ୱରୀ ମାୟା ମହୋଦରୀ

ଆସି ରଖ ଭକ୍ତ ମାନ ।