ଝରକାର ଆରପାଖେ ତୁମେ

ଝରକାର ଏପାଖରେ ତପ୍ତ ମରୁଭୂମି

ସେପାଖରେ ପ୍ରମୋଦ ଉଦ୍ୟାନ,

ଆଞ୍ଜୁଳା ଲୁହରେ ଭିଜା ଏପାଖ ଜୀବନ

ସେପାଖରେ ମିଠା ମିଠା ସ୍ବପ୍ନ ।

ସେପାଖରେ ଜନ୍ମ କୋଳାହଳ

ଏପାଖରେ ମୃତ୍ୟୁ ହାହାକାର,

ସେପାଖରେ ପ୍ରତିଦିନ ଆନନ୍ଦ ଉତ୍ସବ

ଏପାଖରେ ସଂଘର୍ଷ

ଜୀବନର, ଜୀବିକାର ।

ସେପାଖରେ ଗୋଲାପର ଶେଯ

ଏପାଖରେ କଣ୍ଟକିତ ପଥ,

ଚିନ୍ତା ହୀନ ବିଶ୍ରାମ ସେପାଖେ

ଏପାଖରେ କର୍ମ ଅବିଶ୍ରାନ୍ତ ।

ସେପାଖରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ଵାଧୀନତା

ଏପାଖରେ ପ୍ରତି ବାକ୍ୟେ ଭୟ,

ସେପାଖରେ ଜନତା ରାଜୁତି

ଏପାଖରେ ନେତାଙ୍କର ଜୟ ।

ସେପାଖରେ ମିଛ କହି ମୁକ୍ତି

ଏପାଖରେ ସତ କହି ଦଣ୍ଡ,

ଲକ୍ଷେ ଭୁଲ କ୍ଷମା ମିଳେ ସେଠି

ଗୋଟିକରେ କଟେ ଏଠି ମୁଣ୍ଡ ।

ସେପାଖରେ ତୁମେ ଆଉ

ଏପାଖରେ ମୁଁ,

କେମିତି ମିଶିବ କୁହ ଦୁହିଁଙ୍କର ମନ,

ଝରକାର ସେପାଖରୁ ଏପାଖ ଭିତରେ

ଦୂରତା ଯେ ଯୋଜନ ଯୋଜନ ।