ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ

ଦୁଇଟି ମୁକ୍ତାର ବିନ୍ଦୁ ଉପଲଭ୍ୟ

ସମୟର ଦୀର୍ଘ ଚଳନର ଉପହାର

ଆଖିର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଜ୍ୟୋତି

ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ଅନ୍ତରାଳେ

କ'ଣ ଅଛି

କିଏ ପଢ଼ିଛନ୍ତି ?

ପଢିବାଟା ଏତେ ସହଜ ନୁହେଁ ।

ଝିଅ ବିଦା ପରେ

ପିତାଙ୍କ ଆଖି ପଲକ ଭିଜା କାହାଣୀ,

ପୁତ୍ର ଜନ୍ମସ୍ଥାନ ଛାଡି ବିଦେଶ ଗଲେ

ଆଖିରେ ଦୁଇ ଧାର ଲୁହ ନେଇ

ଚାରି ପାହୁଣ୍ଡ ଆଗେଇ ଆସେ ମା' ।

ସାତ ଜନ୍ମକୁ ସାଥି ହେବାର

ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖି ଏରୁଣ୍ଡି ଡେଇଁ

ପ୍ରତାରଣା ଛବିରେ ଭାସି ଯାଏ ଅଶ୍ରୁଜଳେ,

ସେ ଉଷ୍ଣ ଲୁହ ଧାର ଧକ୍କାରେ 

ଭଗ୍ନସ୍ତୁପରେ ପରିଣତ ହୁଏ ଜୀବନ କାହାଣୀ‌ ।

କାଚର ମିନାର ଖଣ୍ଡ ବିମଣ୍ଡିତ 

ମିହି , ତାର ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅଙ୍ଗ.....

ସେ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଚିତ୍କାର କିଏ ଶୁଣି ପାରେ ?

ଧୀମନ୍ତ ଧୀରା ମନୁଷ୍ୟଙ୍କ 

ଅଲକ୍ଷ୍ୟରେ ଲୁଚି ଯାଏ ।

ଆଜିର ସମାଜରେ

ହୃଦୟ ବିଦାରକ କାହାଣୀ 

ସେ ବେକାର ,ସେ ବେକାର

ଜୀବନ ସମୟ ଦାସତ୍ବରେ ବନ୍ଧା ।

ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷିତର ଚପଲ ଚନ୍ଦନ ପରି

ଘୋରି ହେଲେ ମଧ୍ୟ 

ମୁଠାଏ ଦାନା ପାଇଁ ବିଫଳ ।

ଯେଉଁ ହୃଦୟ ପ୍ରେମ ପୁଲ୍ଲକ ହୋଇ

କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା ଦେଖି ଅନର୍ଗଳ କବିତା

ସୃଷ୍ଟି କରୁଥିଲା ,

ଆଜି ସେଇ କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା ବୃକ୍ଷ ତଳେ

ବସି ,ନିଗାଡି ଦିଏ ଘର୍ମ ....

ଘର୍ଘର ନାଦେ ରାସ୍ତା ଉପରେ

ଅନେକ ଯାନ ଚାଲି ଯାଏ ।

ସେଥିପାଇଁ ଭୃକ୍ଷେପ ନଥାଏ,

ତା ସଙ୍ଗେ ଲିଭି ଯାଉଛି ପ୍ରିୟା ପାଇଁ

ଥିବା ପ୍ରତୀକ୍ଷା ...

କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା ସ୍ନାହାନ କରିଛି

ଆଖିର ଦୁଇ ଧାର ଲୁହରେ ।

ଲୁହ ତ ଝରି ପଡେ ରୋଜଗାରୀ

ପୁଅ ଫେରି ନଚାହିଁଲେ ,

ପାହାଡ଼ ତଳେ ବସି ବୃଦ୍ଧ ପିତା ପଥର ଭାଙ୍ଗି

ଭସାଇ ଦିଏ ଆଖି ଲୁହର ଅମୃତ ଧାରାରେ ।

ଏଇ ଦୁଇ ଟୋପା ଲୁହର କାହାଣୀ

ଅସରନ୍ତି ,

ଘୁଣାକ୍ଷର ପରି ଦୃଶ୍ୟ ହୁଏ

ପଢ଼ିବା କଷ୍ଟସାଧ୍ୟ ।