ଦୁହିତା

ବିଧିର ବିଧାନ କେ କରିବ ଆନ

ସଭିଏଁ ସେଥିରେ ଛନ୍ଧା,

ବାପ ଘର ଖେଳ ସରିଗଲାପରେ

ଝିଅ ପଡ଼ିଯାଏ ବନ୍ଧା ।

ଯେଉଁ ଅଗଣାରେ ଖେଳୁଥିଲା ଦିନେ

ସିଏ ହୁଏ ସାତ ପର,

ଅଜଣା ହାତରେ ହାତକୁ ସେ ରଖି

କରଇ ଘର ସଂସାର ।

ବାପା,ଭାଇ ପାଇଁ କେତେ ଅଲିଅଳି

ମାଆର ସେ ଗଣ୍ଠିଧନ,

ପରକୁ ଆପଣା କରିଦେଇପାରେ

ଧନ୍ୟ ଅଟେ ତା ଜୀବନ ।

ବେଦୀ ଉପରେ ସାତଘେରା ନେଇଣ

ନୂତନ ଜୀବନ ଗଢେ,

ତଥାପି ଭୁଲେନି ଧୁଳିଖେଳ କଥା

ସ୍ମୃତିକୁ ସାଉଁଟି ପଢେ ।

ବାପଘରେ ସେହି ଲକ୍ଷ୍ମୀ ପ୍ରତିମା ଟିଏ

ଶାଶୁଘରେ ସୁହାଗିନି,

ଦୁଇକୁଳ ପାଇଁ ହିତ ସେ ସାଧଇ

ହୋଇଥାଏ ସ୍ଵାଭିମାନୀ ।