ମାଆ ଓ ମମତା

କିଏ କହେ ତାକୁ ଧର୍ଯ୍ୟର ପାହାଡ଼

କିଏ କହେ ସ୍ନେହମୟୀ,

ସିଏ ମୋ ପାଇଁକି ଚଳନ୍ତି ଦେବତା

ସିଏପା ଅମୃତମୟୀ ।

ମମତା ଅଜାଡ଼ି ଦିଏ ସେ ସଜାଡି

ମାଆ ଅଟେ କୃପାବିନ୍ଦୁ,

ତାହାରି ସେନେହ ଆହାକି ମଧୁର

ଗଢ଼ିପାରେ ଶତସିନ୍ଧୁ ।

ବକ୍ଷ ରୁ ଦେଇଣ ଅମୃତର ରସ

ଗଢ଼ିପରେ ଯେ ଜୀବନ,

ତାକୁ କି ବର୍ଣ୍ଣିବି କଲମରେ ମୁହିଁ

ମୋ ଜୀବ ର ସେ ଜୀବନ ।