ଧିରେ ଧିରେ ଫେରି ଗଲା

ମେଘ ଅନ୍ଧକାର   ଝିପିଝିପି ବର୍ଷା 

     ଅସ୍ତାଚଳଗାମୀ ରବି,

କ୍ଷିୀ ଆଲୋକରେ  ଗାଆଁ ଗୋହିରୀରେ

     ଦେଖିଲି ପ୍ରିୟାର ଛବି ।

ଦେଖିଲି ପ୍ରିୟାକୁ    ଝରକା ଫାଙ୍କରୁ

    ଭିଜା ଭିଜା ତନୁ ତାର,

ହୃଦ ଆନ୍ଦୋଳିତ   ମନଟା ଚଞ୍ଚଳ

    ପାଶେ କେହି ନାହିଁ ମୋର ।

ଥର ଥର କଣ୍ଠେ   ଡାକିଲି ମୁଁ ତାକୁ

     ଆସିବୁ କି ମୋର ଘରେ , 

ଡାକ ଶୁଣି ମୋର   ଫେରି ପଡୁଥିଲା

    ଶାଢ଼ୀ ଲାଗିଲା ବାଡ଼ରେ ।

ତଳେ ଗଲା ପଡି   ଉଠି ଛିଡା ହୋଇ

    ଲାଜରେ ସେ ଚାହିଁ ଦେଲା ,

ବାଡ଼ୁ ଲୁଗା ଖୋଲି   ସ୍ମିତ ହସି ଦେଇ

    ଧିରେ ଧିରେ ଫେରି ଗଲା ।