ନୟନର ଭାଷା

ଆଖିରେ ଆଖି ମିଳାଇ

ତୁମେ ଦେଖିପାର,

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ପାରେ ନାହିଁ

ମୋ ମନଟି ହୁଅଇ ଅସ୍ଥିର ।

ତୁମେ ମୋ ପାଖକୁ ଆସିଲେ

ହୃଦୟର ସ୍ପନ୍ଦନ ବଢିଯାଏ,

କେଜାଣି, କାହିଁକି ଏ ଦୁନିଆଁ

ନୂଆ ନୂଆ ଲାଗୁଥାଏ ।

ନିରାଶା ଭରା ଜୀବନେ

ବଢିଯାଏ ବଞ୍ଚିବାର ଆଶା,

କେଡେ ବିଚିତ୍ର ସତେ

ତୁମ ନୟନର ଭାଷା ।

ଆଖିରେ ଆଖିରେ ତୁମେ

କହିଯାଅ କଥା,

କଥା ନୁହେଁ ସେ ତ ଏକ

କବିତାର ପେନ୍ଥା ।

କବି ବସି ଲେଖିଯାଏ

ତୁମ ଆଖି କଥା,

ପ୍ରେମଗୀତି ଗାଉଥାଏ

କରି ତୁମ ଚିନ୍ତା ।

ଚିତ୍ରକର ଆଙ୍କେ ଚିତ୍ର

ତୁମ କଥା ଭାବି,

ତୂଳୀରେ ଦିଏ ଜୀବନ

କଥା କହେ ଛବି ।

ସେ ଛବିରେ ଦେଖୁଅଛି

ତୁମ ଦୁଇ ଆଖି,

କେତେ କଥା କହେ ଆଖି

ପାରୁନାହିଁ ଲେଖି ।

ନୟନର ଭାଷା ଆସି

ଯେବେ କହିଦେବ,

ସେହିଦିନ ପ୍ରେମ ମୋର

ସାର୍ଥକ ହୋଇବ ।

*****