ଦାୟୀ କିଏ

କେଉଁ ଅପରାଧେ ଦଣ୍ଡିତ କରିଲ ପାରିଲେନି କେହି ଜାଣି,

ରେଳଯାତ୍ରା ତାଙ୍କ ଶେଷଯାତ୍ରା ହେଲା

କିଆଁ କୁହ ଚକ୍ରପାଣି ।

ନିଅଣ୍ଟ ହେଲା କି ସୁନା କୂପ ଜଳ 

ତୁମ ସ୍ନାନ ଯାତ୍ରା ପାଇଁ,

ଗାଧୋଇବ ବୋଲି  ଲୋକ ଅଶ୍ରୁ ଜଳେ

ଏହା ରଚି ଥିଲ ବିହି ।

ଇଏ କେଉଁ ଲୀଳା କରି ଦେଲ ଖେଳା

ନେଇଗଲ ଏତେ ପ୍ରାଣ, 

କେମିତି ସହିଲା  ହୃଦୟ ତୁମର

ଥରିଲାନି ସିଂହାସନ ।

ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ କାର୍ଯ୍ଯେ  ଯାତ୍ରା କରୁଥିଲେ

ନିଜ ନିଜ ଉଦ୍ଦେଶ୍ଯରେ, 

ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ତାଙ୍କର ଅଧାରେ ରହିଲା ମରିଲେ ଅଧାବାଟରେ ।

ଲୌହ ମାନବକୁ  ଦାନବ କରିଲ

ଭସାଇଲା ରକ୍ତନଦୀ,

ସେହି ଦୃଶ୍ୟ ଯେବେ  ଆସଇ ଚକ୍ଷୁରେ

ହୃଦୟ ଯାଉଛି କାନ୍ଦି ।

ଏଥିରେ କାହାକୁ  ଦୋଷ ଦେବା କୁହ

ସବୁ ତ ବିଧି ବିଧାନ,

ଆଧୁନିକ ଶୈଳୀ  ବିଫଳ ହୋଇଲା

ଦୋଷୀକୁ ଦଣ୍ଡିବେ ଯମ ।

ଶକ୍ତି ଦିଅ ପ୍ରଭୁ  ସେହି ପରିଜନେ

ଯିଏ ହାରିଅଛି ସବୁ

ଅଦ୍ଯମ ସାହସ ଭରି ତାଙ୍କ ହୃଦେ

ରକ୍ଷାକର ମହାପ୍ରଭୁ  ।