ଚାଲ୍ ଜହ୍ନରେ କରିବା ଘର

ଚାଲ୍ ଆମେ ଜହ୍ନରେ ତୋଳିବା ଘର

ନଥିବ ସେଠାରେ ସମାଜକୁ ଡର

କିମ୍ବା କାହା କଟାକ୍ଷ ନଜର

ଚାଲ୍ ଆମେ ଜହ୍ନରେ ତୋଳିବା ଘର ।

ଦିନର ସୂରୁଜ ଲୁଚିଯିବେ ଯେବେ

ଅସ୍ତାଚଳ ଶୀଖ ତଳେ

ତୁ ଆଉ ମୁଁ ପ୍ରଣୟ ରଚିବା

ଶୀତଳ ଜହ୍ନ ର ଜୋଚ୍ଛନା ତଳେ ।

ତୁ ଯେବେ ଆସିବୁ ଅନ୍ଧାରକୁ ଚିରି

ମୁଁ ଗହନ ନିଦ୍ରାରେ ଶୋଇଥିବି

ନୀଳିମା ଛାତିରୁ ସିଉଁଟିବି ତୋତେ

ତୋତେ ନୀଳ ପରିଟିଏ ଭାବି ନେବି ।

ମନ ହଜିଯିବ ତୋ ପଣତ ତଳେ

ସରିଯିବ ଜୋସ୍ନା ରାତି

ଚାନ୍ଦ ରାଇଜରେ ତୋ ମୋ ପ୍ରୀତି

ରଚିବ ଅକ୍ଷୟ କିର୍ତ୍ତୀ ।

ପ୍ରେମ ଆମ ହେବ ଅକ୍ଷୟ ଶାଶ୍ୱତ

ଜହ୍ନ ଠାରୁ ବି ସୁନ୍ଦର

ସେ ପ୍ରେମରେ ମଜ୍ଜି ହଜିଯିବା ଆମେ

ସେଠି ଗଢିବା ସୁନା ସଂସାର ।