ବନ୍ଦୀର ଡାକରା

ଜୀବନ ଜଞ୍ଜାଳ

ତେଲ ଲୁଣ ଘର।

ସୁଖ ଦୁଃଖ ସଖା

ନିଜର ସଂସାର ।।୧।।

ମାନ ଅଭିମାନ,

ସବୁ ତା ନିଜର ।

ଉଚ୍ଚ ଆଶା ବୃତ୍ତି

ଅଟଇ ସଂସ୍କାର ।।୨।।

ଜ୍ଞାନର ଆଲୋକ 

ନିଜ ନିଷ୍ଠାପର ।

ସାଧନା ପଥକୁ

କର ଅକ୍ତିଆର ।।୩।।

ସାଧନା ଯୁଦ୍ଧରେ

ହୁଅ ଆଗ ଭର।

ଦେଇ ରକ୍ତ ମାଂସ

ଜୀବନ ନିଜର ।।୪।।

ଜାତି ଦେଶ ପାଇଁ 

ସମ୍ପର୍କଟା ପର ।

ନିର୍ଦୋଷ ପାଇଁ କି

ଦୋଷୀ କାରାଗାର  ।।୫।।

ଖଟିଖିଆ ଆମ,

ଶ୍ରମିକ ଭାଇର ।

ନ୍ୟାର୍ଯ୍ୟ ଦାବି ପାଇଁ

ଶୁଣୁ ନାହିଁ ଏଠି ସରକାର ।।୬।।

ଅସହ୍ୟ ହେଲାଣି

ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେହର ।

ଲାଠିମାଡ ପୁଣି,

ପୋଲିସ ର ଶତ ପ୍ରହାର ।।୭।।

ମିଳେ ନାହଁ ଏଠି,

ସମ୍ମାନ, ଆଦର ।

ମଣିଷର ଜାତିକୁ

କରି ହତାଦର ।।୮।।

ଦୁରନ୍ତରୁ ଆଜି,

ବିପ୍ଲବୀ ଆମର ।

ବନ୍ଦୀର ଡାକରା,

କରୁଛି ଚିତ୍କାର  ।।୯।।

***