ଛାଡ଼ ଖାଇ

ଉଷା ପର୍ବ-ନୀତି ନିୟମ,

ସବୁ ଏଭେ ଦେଲେ ସାରି ।

ଠିକ ଦିନ-ଠିକ ବାର ଦେଖି,

ମୋତେ ଦେଉଛନ ମାରି ।।୧।।

ତେଲ, ହଳଦୀ-ଲୁଣ ମସଲା

ଗୁଳେଇ ଦେଉଛନ ଘାରି ।

ଡଗ ଡଗ ନିଆଁ ଜାଳି ,

ମୋତେ ଦେଉଛନ କଷି ବାଘାରି ।।୨।।

ନାଲି ପାଣି ନିଶା ଯେତେ,

ମଦ ଧରିଛନ ପାଖେ ଆବରି ।

ଖାଇ ପିଇ ମାତାଲ ହେଉଛନ

ଘରେ-ଦାଣ୍ଡେ ପଡି ଘେସରି ।।୩।।

ଛୁଆ ପିଲାକେ-ମାଇଝିକେ ପିଟି

ଭାଷା ଅଭାଷା କହୁଛନ ଦେଖ,

ବୁତଲ ହାତେ ଧରି ।

ଭଦ୍ର ଲୋକଟା ଠିକରେ କହେଲେ

ମାଡ ଖାଏ ଏନେ ମରି ।।୪।।

ସବୁ ଛାଡ଼ ବୋଲି, ଛାଡ଼ ଖାଇ ଦିନେ

କେତେ ଜୀବନ କେ,

ଦେଉଛନ କୁରେଇ ମାରି ।

କାହାର ଖୁସି ଲାଗି, 

କେତେ ଜୀବନ ଆଜି,

ଯାଉଛେ ହସି କାନ୍ଦି ହରି ।।୫।।

ଅତ୍ୟାଚାର ସୀମା,ସମୟ ନି ବୁଝେ

ଖୁସି ଯେନ୍ତା ହେଲେ ନିଏ ଭରି ।

ଜୀବନ ବାଟରେ ଜୀବନ କହୁଛେ

ମୁଇଁ ଏଥର ଜିମି ତରି ।।୬।।

ମାଟି ମା'ଆଟା ଶବକୁ କହୁଛେ

ରକ୍ତରେ ଭିଜି ଡରି ।

ନୁଆଁ ଖାଇ ପରେ, ଛାଡ଼ ଖାଇ କେ

ଜୁହାର କରୁଛେ

ନାଇଁ ଆସେ କେଭ ମୁଇଁ,

ମୋର ମନେ ଛନକା ଭରି ।।୭।।