ବଇଁଶୀ ଖୋଜୁଛି ପାଉଁଜି ସ୍ବନ

ଲୁଚାଇଲେ ଯେତେ ମରମର କଥା

ପାରେନି ହୃଦୟ ଚାପି ଅଟକି

ଉଚ୍ଚରି ଉଠଇ ଜିହ୍ବା ତୁମ ନାମ

ପାରେନାହିଁ ବୁଝି ଭ୍ରମ କାହିଁକି ।

ଭାବିଲେ ନୀରବେ ତୁମ ରୂପ ଦିଶେ

ଝଲସେ ମୁହଁଟି ଆଖି ଆଗରେ

ତୁମ ବିନା ସାଥୀ ଲାଗେ ନାହିଁ ଭଲ

ତୁମ ପାଇଁ ସଦା ଅନ୍ତର ଝୁରେ ।

ବହଇ ଉଜାଣି ଜୀବନ ଯମୁନା

ଉଚ୍ଚାଟଇ ତଟ ବାସ କଦମ୍ବ 

ନିସ୍ରବି ଉଠଇ ହୃଦ ଅନ୍ତଃସ୍ରୋତ 

ଅନୁରାଗ ରାଗେ ପ୍ରବହେ ଭାବ ।

ଚାତକ ପରାଏ ପ୍ରତି ଆଶା ଲୟେ

ପ୍ରିୟା ଅଭିସାରେ ପ୍ରତୀକ୍ଷମାନ

ବିରାଜ ଶ୍ରୀରାଧେ କୃଷ୍ଣ ମନପ୍ରାଣେ

ବଇଁଶୀ ଖୋଜୁଛି ପାଉଁଜି ସ୍ବନ ।।