ବିମ୍ବିତ ଅନୁରାଗ

ଅନୁରାଗ ଜାଗେ,

ବ୍ୟତିକ୍ରମ ଲାଗେ,

ଅସ୍ତିତ୍ଵର ପରିଚୟ ହଜେ,

ବେପଥୁ ମନ ଆଶ୍ରୟ ଖୋଜେ |

ନିରୁଦବିଗ୍ନ ହେଉଥାଏ ସ୍ଥିତି,

ଆସ୍ଥା ରହେ ନାହିଁ ସ୍ଥିତାବସ୍ଥା ପ୍ରତି,

ଉଦାସ ଅପରାହ୍ନ ବା ସତେଜ ସକାଳ

ଅଳସୀ ରାତି ବା ଧୂ ଧୂ ଖରାବେଳ |

ସିକ୍ତ ମନରେ ଶିକାରୀ ମନର ଦୌରାତ୍ମ୍ୟ

ସମୟରେ ଆକସ୍ମିକତା ଓ ସଂଯୋଗର ଭ୍ରମ,

ଅଜଣା ଯେ ସାଜେ ଆଜି ଇପ୍ସିତତମ

ସମସ୍ୟା ଏ ସହଜ ବା ଜଟିଳ ବିଷମ |

ବିମ୍ବିତ ସେ, ଦୃ6ଶ୍ୟ ବା ଅଗୋଚରେ

ପ୍ରତିଫଳେ କାର୍ଯ୍ୟରେ-ଆଚାରରେ

ହିସାବ ତା' କିଏ ଯେ ପଚାରେ 

ଏକୁ ଆରେକ ନିଜେ ସେ ବିଚାରେ |