ମଧ୍ୟରାତ୍ରି

ମଧ୍ୟ ରାତ୍ରିରେ ସମସ୍ତେ ତୃପ୍ତିରେ ଶୋଇଗଲା ପରେ

ଅଳସ ଶରୀରଟାକୁ ଶେଯରେ ଲୋଟାଇ ଦେଲା ପରେ,

ସେ ଉଠିବସେ ସେଇ ଗାଢ କାଳିମାରେ । 

ହଁ, ମଧ୍ୟରାତ୍ରିଟା ହେଉଛି ତା'ର ଖୁବ ନିଜର, 

ଏକାନ୍ତ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଯୋଉଥିରେ କେହି ଭାଗ ବସେଇବାର ନାହିଁ

ନିଜ ସହ ନିଜେ ପରିଚିତ ହେବାର ବେଳ,

ନିଜକୁ ଧୋଇ ପଖାଳି ଆଉ ଟିକେ ସଜାଡିବାର ବେଳ ।

ନିଜର ଚର୍ଯ୍ୟା ଓ ତାକୁ ନେଇ ଚର୍ଚ୍ଚାକୁ ମାର୍ଜିତ କରିବାରେ 

ବିଶ୍ରାମକୁ ସମାଧି ଦେଇ

ସାଧନାରତ ତପସ୍ଵିନୀ ପରି 

ନିଜର କଳ୍ପିତ ସ୍ଵପ୍ନକୁ ସ୍ପଷ୍ଟ କରିବାରେ 

ନିଜର ଚିତ୍ରିତ ଇଛାକୁ ରଙ୍ଗ ଦେବାରେ 

ନିଜର ସର୍ଜନା ରୂପକୁ ଜୀବନ୍ୟାସ ଦେବାରେ । 

ଦଉଡୁ ଥିବା ସମୟ ବି ହାର ମାନିଯାଏ

ତାକୁ ଏଇବେଳେ ଆଉ ଟିକେ ଧାର ଦେଉଥାଏ,

ନିଜକୁ ଭଲ କରି ଦେଖିବାରେ,

ଭଲ କରି ବୁଝିବାରେ,

ଭଲ କରି ବଞ୍ଚିବାରେ

ସେଇ ବିଳମ୍ବିତ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ

ଅନ୍ଧକାରର ଆଲିଙ୍ଗନରେ ।