ଭୂତକୋଠି

ସନ୍ଧ୍ୟା ହୋଇଗଲେ ବୁଢ଼ୀ ମାଆ ପାଶେ          

ଲାଗୁଥିଲା ଆଗେ ଭିଡ଼

ପାକୁଆ ପାଟି ରେ ଚୋବାଇକି ପାନ

କହୁଥିଲା ନାନା ଗପ ।

ଅସରନ୍ତି ତାର କାହାଣୀ ମୁଣିରେ

କଥା ଅଜବ ଗଜବ

ପିଲାମାନେ ଶୁଣି ହେଉଥିଲେ ଖୁସି

କେବେ ପୁଣି ହତବମ୍ବ ।

ଦଶ ଏଗାର ଚବିଶି ଚରିତେ

ଅସୁର ଓ ଅସୁରୁଣୀ

ଥାଆନ୍ତି ବିଭିନ୍ନ ଭୂତ ପ୍ରେତ ଗଣ

ଡାହାଣୀ ଓ ଚିରଗୁଣୀ ।

ରାଜା ମନ୍ତ୍ରୀ ପୁଅ କୁମାର କୁମାରୀ

ସହି ବଡ଼ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ

ଅସାଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ବୁଦ୍ଧିମତ୍ତା ସହ

କରୁଥିଲେ ସମାଧାନ ।

ଚାଲି ଚାଲି ପାଦେ ନିକାଞ୍ଚନ ବନେ

ନିଡର ରାଜକୁମର

ଦୁଃସାହସୀ ବୀରପୁରୁଷଙ୍କୁ ହୁଏ

ଭାଗ୍ୟ ଦେବୀ ଅନୁକୁଳ ।

ମିଳୁଥିଲା ବର ମନ୍ତ୍ର ଓ ବିଭୂତି

ତୁରଗ ମନପବନ

ଅସୀମ ବୀରତ୍ୱ ନିଷ୍ଠା ପରାକାଷ୍ଠା

କରୁଥିଲେ ପ୍ରଦର୍ଶନ ।

ବଦଳି ଗଲାଣି କୁହା ଶୁଣା କଥା

ଏବେ ଆଧୁନିକ ଯୁଗ

ନାହିଁ ବୁଢ଼ୀ ମାଆ ଶୁଣାଇବ ଖୋଲି

ଭାନୁମତି ପେଡ଼ି ଗପ ।

ଦୂରଦର୍ଶନର ଧାରାବାହିକରେ

ଗପ ହୁଏ ଦେଖା ଶୁଣା

ମାତ୍ର ଆଧୁନିକ ପ୍ରଯୁକ୍ତି ପ୍ରୟୋଗ

ପୂରୁବ ମଜା ଦିଏନା ।

ନିର୍ମିତ ହୋଇଛି ଯାଦୁକୋଠି ଘର

ଅନ୍ଧାରିଆ ଭୂତକୋଠି

କୃତ୍ରିମ ଭୂତର ଆଖି ଦପ ଦପ

ଚାହୁଁଛି ଆଖି ତରାଟି।

ପ୍ରଚ୍ଛଦପଟର ବିକଟାଳ ଧ୍ୱନି

କରିଦିଏ ଭୟଭୀତ

କିଛିକ୍ଷଣ ପାଇଁ ଦେଖିଲେ ପିଲାଏ

ହୋଇଥାନ୍ତି ଆଚମ୍ବିତ ।

ଭୂତ ପ୍ରେତଙ୍କର କଥା ଓ କାହାଣୀ

ପ୍ରଦର୍ଶନ ଅଦଭୂତ

ଦୃଢ଼ କରିଥାଏ ଶରୀର ମନକୁ

ମତି କୋମଳକୁ ଶକ୍ତ ।

ଅଜ୍ଞାତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଭୟ ବିପଦର

ହେବା ପାଇଁ ସମ୍ମୁଖୀନ

ଯୋଗାଏ ଅଦ୍ଭୁତ ଶକ୍ତି କୁଶଳତା

ଚମତ୍କାର ସମ୍ମୋହନ ।

  ----