ଭୋକର ଭୂଗୋଳ

ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟରୁ ସୂର୍ଯ୍ୟାସ୍ତ

ଦୈନିକ ଯାତ୍ରାପଥ

ଶୁଭ ସକାଳରୁ ଶୁଭାରମ୍ଭ

ବାସନ୍ତୀ ସଂଧ୍ୟା ଆଗତ

  ପେଟ ଜଳେ ଅନବରତ ।

ଚମଡ଼ା ମାଉଁସ ମଖା 

ମାଟି ପିଣ୍ଡୁଳା ସଜା ସଖା

ସୁଅ ମୁଁହରେ ପତର 

ତଳି ପେଟ କାନ୍ଦେ ଅନ୍ତର

ଦିକ୍ ଦିକ୍ ଜଳେ ଅଂଗ ଶରୀର

ମରିବ ଗରିବ 

ହା ଅନୁର ବିଳାପେ

ଦୁଇ ଚାରି ଗୁଣ୍ଡା ଭାତ ।

ଭୋକ ତାଣ୍ଡବ କରେ

ଜୀବନର ଜଉଘରେ

ଗୁମୁରି ଗୁମୁରି କାନ୍ଦେ ମନ ପାରା

ତତଲା ଲୁହ ଦୁଇ ଧାରା

ଆଖିର ଝରକା ଡେଇଁ

ଅମାନିଆ ଧାଇଁ ଯାଏ ସ୍ଵତଃପ୍ରବୃତ୍ତ ।

ଦାଦନ ଖଟିବାକୁ ବାଧ୍ଯ କରେ

ସ୍ୱପ୍ନର ପିଠି ଉପରେ 

ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ପାହୁଣ୍ଡ ଥୋଇ

ଗାଁ ଦାଣ୍ଡ ପଛରେ ପକେଇ

କୂଳ ପ୍ରଦୀପ

ପାରିଲା ପୁଅ ଧାଏଁ 

ସୁରାଟ କେରଳ ବାଙ୍ଗାଲୋର

ପୁଳାପୁଳା ରୋଜଗାର ଅଗଣିତ ।

ଟଙ୍କା କିଆ ଚାଉଳ 

ଗତର କୋଢିଆ ସକଳ

ଚାଷ କରିବେନି

ଲଙ୍ଗଳ ଧରିବେନି

କାଦୁଅରେ ପତ୍ ପଚ୍ ହେବିନି

ବରଂ ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ୟେ

ଅଇଁଠା ପ୍ଳେଟ୍ ଧୋଇବେ

କରତ ସୂତା କଳରେ 

ଗୋତି ଖଟିବେ ମାଳମାଳ 

ଭାଗ୍ୟବିଧାତା ପ୍ରଣିପାତ ।

ଭୋକର ଭୂଗୋଳ

କ୍ଷୁଧାର ଅନଳ

ଖାଦ୍ୟର ଦହକ

ଅନୁର ଖାଦକ

ପ୍ରାୟ ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ ଥୋକେ ମଣିଷ

ଭୟଙ୍କର ନିମ୍ନଗାମୀ ତଥାକଥିତ ।