ଭାବିଲି ପଚାରିବି

ବହୁ ଦିନ ପରେ ତୁମେ ଦେଖା ଦେଲ 

   ଭାବିଲି ମୁଁ ପାଖକୁ ଯିବି, 

ଚିହ୍ନିନ ପାରିବ ଯେବେ ତୁମେ ମୋତେ 

   ଚିହ୍ନା ଦେଇ ତୁମକୁ ପଚାରିବି ।

ଭାବି ଭାବି ଯେବେ ମୁଁ ଆଗକୁ ବଢ଼ିଲି 

   ଭିଡ଼ରେ ତୁମେ ହଜି ଗଲ, 

ତଥାପି ଠେଲି ମେଲି ମୁଁ ଆଗେଇ ଗଲି 

   ତୁମେ ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ ହେଲ ।

ପାଖରୁ ଦେଖିଲି ତୁମ ସବୁ ଯାକ ଜକମକୁ 

    ନୂଆ ନୂଆ ତୁମେ ଲାଗୁଥିଲ, 

କଥା କୁହା ଠାଣି କିଛି ଅଲଗା ଥିଲା 

   ବାଙ୍କ ଚାହାଁଣୀରେ ତୁମେ ଦେଖୁଥିଲ ।

ପଛରେ ଦେହରକ୍ଷୀ, ପାଶେ ଶୁଟ ବୁଟ ଵାଲା 

   ଚଳୁଥିଲେ ସବୁ ତୁମ ସଙ୍ଗେ, 

ରହି ରହି ତୁମେ ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେଉଥିଲ 

    ରଙ୍ଗିଥିଲେ ସବୁ ତୁମ ରଙ୍ଗେ ।

ଏତେ ସବୁ ଦେଖି ମନେ ମନେ ଭାବିଲି 

   କେମିତି ମୁଁ ଚିହ୍ନା ଦେବି

ଏତେ ଦିନ ପରେ ସବୁ ବଦଳି ଯାଇଛି 

   କେମିତି ହେଲା ଭାବିଲି ପଚାରିବି ।

ଦେଖିଥିଲି ଯେବେ ଛୋଟ ଥିଲ ତୁମେ ପଢୁଥିଲ 

    ଏକା ଏକା ତୁମେ ଚାଲୁଥିଲ 

କେହି କିଛି ଯେବେ କେବେ କହି ଦେଉଥିଲା 

     ଲାଜେଇ ତୁମେ କେତେ କାନ୍ଦୁଥିଲ ।

ପିନ୍ଧୁଥିଲ ଶାଢ଼ୀ,ମଥାରୁ ଳମ୍ବୁଥିଲା ଚୁଟିର ବେଣି 

     ଥିରି ଥିରି ଯାଉଥିଲ ଚାଲି, 

ଏବେ ସ୍କଟ ପିନ୍ଧି ତୁମେ କାଟିଛ ବେଣିକୁ 

      ଏବେ ଚାଲ ପିନ୍ଧି ହାଇହିଲ ।

ଆଗେ ପାଦେ ବୋଳି ଅଳତା ଥିଲା ପାଉଁଜି 

     ତଳ ମୁହାଁ ଥିଲା ଆଖି, 

ଏବେ ଓଠରେ ଲିପିସ୍ଟିକ ଆଖିକୁ ଦେଇଛ ମେଲି 

      ଲାଗୁଛ ସତେ ବିଦେଶୀ ପକ୍ଷୀ ।

କିନ୍ତୁ ବଦଳିନି ମୁଁ, ଛାଡ଼ିନି ମୋ ସଂସ୍କାର 

    ବଦଳିନି କିଛି ମୋର ବେଶଭୂଷା, 

ହଁ, ଆଗେ ମୋତେ କେତେ ଭିଡ଼ ଘେରୁଥିଲା 

    ଶୁଣିବାକୁ ମୋ କବିତାର ଭାଷା ।

ଏବେବି ଲେଖୁଛି,ଭାବକୁ ଲେଖନୀ ଜନ୍ମ ଦେଉଛି 

    କିଛି ଅପ୍ରିୟ ସତ୍ୟ କଥା, 

କିନ୍ତୁ ତୁମକୁ ଦେଖି କିଛି ଭରସା ପାଉନି 

   ଭାବିଲି ପଚାରିବି ନଇଁ ମଥା ।

ମାନୁଛି ମୁଁ ଏବେ ଯୁଗ ବଦଳିଛି ସତ 

    ମଣିଷ ତ ମଣିଷ ରହିଛି, 

ତେବେ କାହିଁ ଭୁଲିଛି ନିଜ ସଂସ୍କାର ପରିଚୟ 

   ଭାବିଲି ପଚାରିବି ସବୁ କିଛି ।

ଭାବୁ ଭାବୁ ସବୁ କିଛି,ତୁମେ ଚାଲିଗଲ 

   ହାତ ଟିକେ ହଲାଇ ଦେଇ, 

ମନ ମୋର କହିଲା ଉତ୍ତର ତୁମେ ଦେବ 

   ଭାବିଲି ପଚାରିବି ପାଶେ ଯାଇ ।